علت نام گذاری سیاره ها

علت نام گذاری کهکشان راه شیری به شباهت آن به شیر بر می‌گردد. اگر به جایی بروید که آلودگی نوری نداشته باشد، این کهکشان به شکل نواری از شیر در آسمان دیده می‌شود. شکل شیری‌مانند این جرم آسمانی برای هزاران سال در طول تاریخ توسط انسان‌ها مشاهده می‌شد

سیاره های درونی (به سیاره هایی که به خورشید نزدیک تر است میگویند) اولین سیاره درونی و نزدیک ترین اونها به خورشید عطارد است که در زبان فارسی ان را تیر مینامیم. دانشمندان عرب، نام سیاره عطارد را به زبان عربی انتخاب کرده اند و این نام از کلمه «عطرد» یا دافع گرفته شده است که به معنای حرکت متوالی در مسیر خود است.

سیاره درونی دومین سیاره: سیاره ناهید یا زهره با این نام نامگذاری شد، زیرا وقتی از طریق تلسکوپ به این سیاره در فضای بیرونی نگاه می‌کنیم، رنگ این سیاره نزدیک به رنگ عاج و متمایل به سفید است. این سیاره به عنوان یکی از روشن‌ترین سیاره‌های منظومه شمسی نیز شناخته می‌شود نام آن از کلمه زهره استفاده شده که به گل‌های سفید گفته می‌شود. در زبان انگلیسی به این سیاره «Venus» گفته می‌شود که براساس نام خدای زیبایی و خدای عشق در یونان باستان انتخاب شده است

سیاره ی بعدی زمینه، اما من میخوام تو پست بعدی کاملل درمورد زمین توضیح بدمم. پس میریم سراغ مریخ

سیاره درونی(چهارمین سیاره): سیاره مریخ از زمان‌های قدیم توسط تعداد زیادی از مردم در آسمان مشاهده شده است. یکی از مهمترین نام‌هایی که به سیاره مریخ داده شده، نام قاهره و همچنین نام بهرام است. شهر قاهره نیز به نام این سیاره نامگذاری شده است، زیرا ظاهرا بنیان گذاری شهر قاهره در روزی بوده است که مریخ به وضوح در آسمان دیده شده است. تعداد زیادی از مردمان باستانی هستند که مریخ را با جنگ‌ها مرتبط می‌دانند. چرا که معتقدند بسیاری از جنگ‌ها زمانی که مریخ در آسمان مشاهده شده شروع شده اند. مریخ به نام سیاره سرخ نیز شناخته می‌شود، زیرا سیاره مریخ عمدتا به رنگی خونین در آسمان ظاهر می‌شود

سیاه بیرونی(از خورشید دورترند) اولین سیاره بیرونی: نام مشتری از کلمه عربی «یشتری» گرفته شده است که به معنای خرید کردن است. این کلمه به معنی راه رفتن و هدایت در مسیر خود نیز است. برخی از دانشمندان تصور می‌کردند که مشتری هنوز در مرحله شکل گیری است، چرا که تغییرات زیادی روی آن صورت می‌گرفت و به همین خاطر آن را مشتری نامیدند. در غرب به این سیاره «Jupiter» گفته می‌شود. این کلمه به خدایان رومیان باستان و همچنین خدای رعد و برق در یونان باستان اشاره می‌کند. یکی دیگه از نام های دیگر مشتری برجیس هم هست.

سیاره بیرونی(دومین سیاره بیرونی) سیاره زحل در لغت به معنی فاصله و دوری گزیدن است. زحل ششمین سیاره منظومه شمسی است و به دلیل فاصله داشتن از خورشید «زحل» نام گرفته است. اما در زبان لاتین به این سیاره Saturn گفته می‌شود که از نام خدای کشاورزی در روم باستان برداشته شده است. و در زبان فارسی به ان کیوان گفته میشود.

سیاره بیرونی(سومین سیاره) اورانوس «Uranus» نام سیاره اورانوس برگرفته از الهه روم باستان در آسمان‌ها و همچنین نام همسر گایا، الهه زمین است

سیاره بیرونی(چهارمین سیاره) نپتون «Neptune» نام سیاره نپتون نیز از خدای رومی دریا گرفته شده است. متاسفانه سیاره پلوتون، یعنی اخرین سیاره کهکشان راه شیری مدت ها پیش منحل شده. اما دلیل نامگذاری اون: نام «پلوتو» اولین بار توسط یک دختر یازده ساله پیشنهاد شد. ونتیا برنی (Venetia Burney) دختربچه انگلیسی کسی بود که پس از شنیدن خبر کشف سیاره جدید نام این سیاره را پیشنهاد کرد. پدربزرگش نام پیشنهادی را به رصدخانه لاول فرستاد و این نام به همین سادگی مورد تأیید قرار گرفت