نکاتی برای نویسندگان²

بنده به عنوان کسی که نویسنده هستم به نویسندگان گرامی چندین نصیحت می‌کنم! من واقعا نویسنده حرفه‌ای نیستم که بگم چطور راهتون رو برید چون راه همه تو نویسندگی متفاوت و این تفاوتش رو هم مدیون دنیای بزرگش هستیم... من به عنوان نویسنده‌ نیمه وقت که نزدیک دو ساله تو نویسندگی هستم و تازه دارم خودم رو بالا می‌کشم در نظر بگیرید که می‌خوام به نویسنده های گرامی نصیحت هایی بکنم که قول میدم از عمل کردن بهش پشیمون نشید!

نویسندگی دنیای بزرگی هست که همه چیز داره! خوب هم هست بد هم هست! (هر جا آب هست گِل هم هست همین حکایته!) بستگی به راهی که دارید می‌رید... راه و روش هاتون متفاوت میشه. رمان یک چیزی داره، داستان یک چیزی، دلنوشته یک چیزی... هر جایی که می‌رید بهتره انگیزه داشته باشید، چون این انگیزه‌است که شما رو به جلو هل میده تا راهتون رو ادامه بدید پس نکته اول، انرژی خودتون رو به خودتون بدید و انگیزه داشته باشید!

چرا میگم انگیزه داشته باشید؟ چون در ادامه این راه، صادق باشم باید اون اعصاب درست و حسابی داشته باشید. (مخصوصا مخصوصا برای رمان نویس ها!) و اگر قراره باشه یک نوشته خوب داشته باشید باید طرز نوشتنتون خوب باشه و نوشتن خوب یعنی داشتن اعصاب آرام. چرا؟ چون کلمات از مغز تو خارج میشه! پس کمی به اون مغز رحم کن! (نه زیاد بهش کار بده، نه کم ازش کار بکشه!) و این انگیزه مغز تو رو وادار می‌کنه که به سوخت و ساز بیوفته! (سوخت و ساز بود  دیگه؟!)

حالا اینجا هم که گفتیم که یک نکته دیگر اشاره بکنم که رعایت بکنید بد نیست! بگذارید خلاقیتون آزاد باشه! مثل یک پرنده آزاد رهاش کنید تا به هر کجا سرک بشه! یعنی اگه مطمئنی که این راه رو به عنوان حرفه‌ات انتخاب بکنی، برو! فقط باید بدونی ایده مثل چی همیشه آماده در خدمت تو نیست که! باید منتظر پیدا شدن نامه اون کبوتر باشی! و اینجاست که میگم صبر و اعصاب به کارت میاد! حالا هم بسته به مغز تو داره که چیکار می‌کنه و این نکته‌ای که هیچ چیز مشخصی براش موجود نیست! مثل یک جرقه‌اس! اگه به جرقه توجه نکنی کم‌کم محو میشه! کار تو اینکه با نوشتن این جرقه‌ اون رو به یک بمب تبدیل کنی که مغز خواننده رو بپوکونه! (زیادی اغراق کردم نه؟!) برای نوشتن نیاز به جرقه (همون ایده) داری! و اینم هر کسی راه و روش خودش رو داره تا این جرقه رو روشن کنه و ازش نهایت استفاده رو بکنه! باید راه و روش های بقیه رو بگیری و یاد بگیری چطور از اون جرقه یک دهم ثانیه‌ای استفاده کنی!

کتاب بخوان! فرقی نداره کدوم زمینه نویسندگی داری میری! کتاب رمان هر چی (حالا هر چی جز محتوای زرد(بی کیفیت و به درد نخور!)) بخون! چیز هایی مختلف رو موقع خوندن انتخاب کن! اگه رمان می‌خوای بنویسی، کتاب رمان بردار! تو هر حوزه کتاب مخصوص خودش هست! ببین که نویسنده چه ترفند هایی زده و یاد بگیر که تو رمان خودت استفاده کنی! (منظورم تقلید نیست ها!) اگه می‌خوای سطح قلمت بره بالا و چیز های جدید هم در کنار اون نوشتنه یاد بگیری کتاب بخون! ولی به اندازه! کم هم شد اشکال نداره... ولی زیاد دیگه خط قرمز رو رد می‌کنه! (و اینجا خانواده گرامی ممکنه مورد عنایت قرار بدهندت!) و این کتاب خوندن ممکنه همون جرقه کوچکی بشه تو بهش نیاز داری!!

حالا این مورد رو از کجا بیارم؟ آهای نویسنده! اینجا تو یک ابزار فوق العاده بزرگ داری با کلی منبع! (گوگل آشنا!) باید یاد بگیری منابع خوب رو پیدا کنی و کم‌کم بتونی از اون ها یاد بگیری! (منابع آشنا!) و این نکته تنها مخصوص کتاب نمیشه اونجا کلی نویسنده هستند و تو می‌تونی ازشون کمک بگیری کلی منبع واسه یادگیری در اختیار داری! به همین پستی که داری می‌خونی هم میگن یکی از همون منابع! (یعنی بگردید دنبال نکات و پست هایی که شما راهنمایی می‌کنه و میگه کجا باید بری!) و کلی سایت انجمن نویسندگی داریم که می‌تونی اونجا عضو باشی! نمونه هایش: انجمن رمان بوک و انجمن نود هشتی ها! (اگر می‌خوایید به عنوان شروع کنی، تو انجمن های نویسندگی عضو شو چون واقعا به دردت می‌خوره!)

و باز هم دارم میگم که این راه توئه و قرار نیست همه چیز هایی که میگم رو انجام بدی! به عنوان کتابچه راهنما کولوچو موچولو حرف ها و نصیحت هامو در نظر داشته باشه! (حس می‌کنم مادربزرگی هستم که به بچه هاش نصیحت می‌کنه! خدااااا این چه تصویریه!!!) و این فشار خوردند های بنده رو بیخیال بشید بپرید ادامه!

خب خب... حالا می‌رسیم به رمان‌نویس ها! بخش مورد علاقه‌ام! من به شخصه خودم رمان‌نوشتن رو انتخاب کردم و دلایلش بماند! طولانیست و مهم نیست! مهم اینکه چون من این راه رو رفتم فقط می‌تونم یک نصیحت های کوچولو موچولو به بچه های رمان‌نویس بکنم!

ایده رمانتون رو کامل کنید! یعنی نقطه شروع میانه و پایان رو برای خودتون مشخص کنید که بدونید قراره از کجا به کجا برید! مثل این می‌مونه که یک نقشه تو دستت داری و قراره برای تفریح بری به جنگل! ایده کامل باشه به چه دردم می‌خوره؟ اینجوری مثل چی تو نوشتن عین چی گیر نمی‌کنی، تمام دکمه ها و اهرم ها دست تو هست و می‌دونی کدومشون رو کجا فشار بدی  و کدومشون رو اصلا نباید فشار بدی! (مدیون فکر نکنید فاز جادوگر اوز رو برداشتم!) اگه ندونی رمانت قراره چطور پیش بره، شاید اولش هیجان انگیز باشه ولی بعدش سردرگمی هم هست! و بعد از سردرگمی اعصاب به هم ریخته به تمام معنا که این مورد رو کم پیش داشته باشیم! در کل لپ کلام اینکه به مشکل جدی در ادامه سیر رمان بر می‌خورید! نمونه‌اش بنده هستم که رمان رو بدون اینکه نقطه پایانی رو بدونم شروع به نوشتن کردم و بعدش داستانش از زمین تا آسمون با اون چیزی که در نظر داشتم فرق کرد! اصلا این لولو(نوشته شده) بود، اون هلو (داستان اصلی) شد!

اگه می‌خواید رمان بنویسید... روی ۶۰ خط و بیشتر سرمایه گذاری نکنید! چون به شدت حرص آدم رو در میاره و مشکلاتی دیگر که اگه درگیرش بشید می‌فهمید! می‌فهمید که چه عذابیه واسه خودش و تعجب می‌کنید موهاتون سفید نشده! (فکر کنم دوباره اغراق کردم!) اینکه ده خط هم بنویسید و اون بشه پارت هم نه! چیزی حدودا از بیست خط تا سی خط، از سی تا چهل، از چهل تا پنجاه، از اینا بیشتر و کمتر نباشه که قول می‌دم مورد عنایت قرار می‌گیرید. (من خودم چهل تا پنجاه رو انتخاب کردم و ازش راضی هستم!) البته روش های بقیه متفاوت و کلا قلم (طرز نوشتن و توصیف و‌...) هامون هم فرق داره، ممکنه کسی اصلا شصت خط نوشتن براش مشکل نباشه! ولی قبول کنید پدر آدم رو در ادامه سیر رمان در میاره!

و اینکه کجا بنویسید هم خلاقیت شما رو می‌طلبه چون من دیگه اصلا حوصله ندارم این یکی رو توضیح بدم چون نزدیک ده اسلاید شد و هنوز حرف هایی برای گفتن دارم... ! (خواننده‌ای که حرصش در اومده می‌خواد پست تموم شه! :"مگه چی مونده که تو نگفته باشی!؟")

نوچ! نظرم تغییر کرد اون نکته بسیار بسیار مهم رو تو پارت سوم این نکاتی ب.ن...گان میگم! (به ولله مخفف کردم!) نکته درباره استعداد نویسندگی هست! (یاه یاه یاه! چقدر من مهربون هستم؟!)

ولی بی‌شعور بازی در نمیارم یک چیز مهم تر میگم!😐👌: هر کسی بسته به توانایی های خودش می‌تونه تو هر ژانر و حوزه‌ای کار کنه! یکی می‌تونه رمان خفن تحویل بده! اما متاسفانه هیچ خلاقیتی در شعر ازش پیاده نمیشه! یا یکی که رمان های به شدت ترسناک می‌نویسه... طنز اصلا بابا افتضاح میشه! و فلان هزار مورد دیگر که انگشت شمار هم نیست! (هر کسی را بهر هر کاری ساختند، رو اینجا باید بگی!) اینم همت شما رو می‌طلبه که راه رو برید و خودتون راه رو پیدا کنید. لپ کلامم اینکه، راه همه متفاوته و تو بهتره راهی رو پیدا کنی که می‌تونی از اون جرقه‌ات اونجا به بهترین نحوه استفاده کنی! و البته نهایت لذت اونجا ببری! اگر می‌خوای موفق باشی از جرقه مهم تر انگیزه توئه که راه تو رو نشون میده!

از جرقه و انگیز تو مهم تر، تلاش تو هست. نویسندگی هم جزو اون کار هاست که یک شبه نمی‌تونی راه ده ساله رو بری و تبدیل بشی به یک نویسنده حرفه‌ای! (اصلا چه شغلی اینطوری مثل آب خوردن هست؟!) باید تلاش کنی و در کنار تلاش صبر به کمک میاد تا از مسیرت منحرف نشی! صبر نداشتی مشکلی نیست چون بعدا یاد می‌گیری که صبر اینجا چقدر به کار میاد به شرطی که به اندازه و به موقع باشه! و از تجربه هایی که داری هم سعی کن درس بگیری تا اشتباهات رو دوباره تکرار نکنی! (اصلا راجب نویسندگی داریم حرف می‌زنیم؟! بیشتر شبیه پند زندگی شد!)

همه چیز هایی که گفتم رو به عنوان آچار فرانسه در نظر بگیرید، نه قانونی که حتما باید در نظر داشته باشید و بهش پایبند باشید. خودتون رو محدود نکنید و سعی کنید راه خودتون رو برید. حالا نه اینکه زیاده روی کنید! بنده خدا شکلک های چت رو آورده تو نویسندگی! برادر/خواهر من نزدیک دویست و پنجاه میلیون واژه داریم ها! آخه چو در هست حاجت به دیوار نیست!