گفتاورد
★من به او خیلی نزدیک و او از من بسیار دور بود... میدانی؟ شاید بتوانم او را به ماه تشبیه کنم. برای من زمینی صمیمی و نزدیک، و روشن کننده ی شب هایم بود؛ اما من برای او آدمی بودم که ۳۸۴٬۴۰۰ کیلومتر فاصله داشت★
★ به ماه مینگرم و در خیال دوستی، غرق میشوم و چشم های روباهگون او، به یادم میآید. یک حس تلخ پیدا میکنم؛ اما همهی این درد ها برای درک کردن مفهوم واژهٔ زندگی است و گذر میکند★
با من بیا...با من به آن ستاره بیا...به آن ستاره ای که هزاران هزار سال از انجماد خاک و مقیاس های پوچ زمین دور است و هیچ کس در آنجا از روشنی نمیترسند ★فروغ فرخزاد★