فقط حس کردم باید اینارو بگم حتی اگه کسی نبینه... بعد چهار سال رفتم تمامی وبلاگام و اینجارو دیدم همه چی چقدر زود گذشت چقدر بچه بودم چفدر ساده بودم چقدر واسه نوشتن رمانام تلاش می کردم و ذوق داشتم الان که به گذشته و رمانام نگاه می کنم می بینم چقدر بچگانه و ساده می دیدم همه چیزو واقعا حیف که بچه نموندم و حیف که هدفای چهارسال پیشم الان برام خنده دارن حیف که دارم بزرگ میشم واقعا باید از لحظاتمون نهایت استفاده رو بکنیم....