شاید این کاری است که دوست دارم بکنم....کشیدن آن رنگ سرخ بر روی لباس سفیدت و طراحی آن نقش و نگارهای درونی ام و لمس آن جسم سرد و سفید رنگ و احساس کردن سرمای سوزان و آتش زننده، آن جسم بر جانم؛ درحالی که کلاغ های سیاه رنگ در بالای سرمان به رقص آمده اند و جنگل و مه، آواز خوان و شاهدان این پیوند خونین و ابدی اند؛ پیوندی به ابدیت و حتمی بودن مرگ.

واو عجب روزی باورتون نمیشه دوستان😲 اومدم تستچی تا تست و پست هارو بررسی کنم اما چی شده بود؟😯 از ناظر بودن در اومدم😐 اونم بدون هرگونه اعلانی که بدونم و کاملا یهویی چه سورپرایز بزرگیه مگه نه؟

دوست آن نیست که در روشنی ات دوست شود دوست آن است که در تاریکی ات شمع شود.....🕯🌑

سر به کجا برم که خانه ای ندارم؟ دل به که بدهم که دلداری ندارم؟ تکیه به شانه که بدهم که تکیه گاهی ندارم؟ چه آرزویی کنم که امیدی ندارم؟ بیا که پس از تو جانی در بدن ندارم....