خلاصه ای از مرحله آخر بک رومز: ☆ یه فضای سفید با کلی پله مارپیچه ☆ گفته میشه اگر ۵۰۰۰ پله رو برید بالا و بعد بپرید توی فضا خالی وسط، به فرانت روم برمی گردید. ☆ اگر شمارشتون اشتباه باشه و تعداد پله هایی که بالا رفتین کمتر یا بیشتر باشه وارد ورژن دیگه ای از این مرحله میشین که هیچ راه خروجی نداره ☆ در کل اگر به این مرحله رسیدین این راه رو امتحان نکنین، میمیر..ین!
خلاصه ای از مرحله 0 بک رومز (لابی): ☆ مرحله ای پر از دیوار های زرد رنگ که هیچ انتیتی توش شناسایی نشده (اما گزارش شده افراد حس میکردن کسی نگاهشون میکنه~) ☆ در کل مرحله بی خطریه ☆ به دیوار ها خیلی اعتماد نکنین، فقط گیجتون میکنن ☆ برای خارج شدن از این مرحله، باید یه اتاق که درونش یه صندلی خالی هست پیدا کنین ☆ اگر موفق به پیدا کردن اتاق نشدین، بعد از ۳۶۵ روز یه دکمه قرمز میبینید که اگر فشارش بدین کل دیوار ها فرو میریزن و شما میتونید به فرانت روم (دنیای واقعی) برگردید
(یکی از چیزایی که احتمالا میدونین:) دلیل اینکه شما هیچ وقت با حبس کردن نفستون نمیمیر..ین: بعد یه مدت بیهوش میشین و مغزتون به صورت ناخودآگاه دستور نفس کشیدن میده
ما یه معلم داریم که خوب و خوش اخلاق و کلا آدم آرومیه و اکثرمون دوستش داریم ولی خب... دیدن اینکه دانش آموزا کل کلاس رو میزارن رو سرشون چون فکر میکنن معلم قرار نیست چیزی بهشون بگه واقعا باعث میشه دلم برای معلم بسوزه... بعد زمانی که فکر میکنم که معلم میدونه چی پشت سرش میگن و با این حال خوب رفتار میکنه واقعا دردناکه...
هممم... بیاین یه کاری کنیم... توی پینترست سرچ کنین: اسمتون+ As a song اسمتون+As a character اسمتون+ As a place اسمتون+As a animal نتیجه؟؟؟
امتحانام داره شروع میشه و من ذره ای براشون نخوندم و کل زمانم رو نشستم انیمه دیدم😔 بعد امتحانا قراره بیام از اینکه چطور از مدرسه اخراجم کردن بهتون بگم
من از درس و مدرسه خیلی خوشم نمیاد ولی ته دلم یکمی هم مدرسه ام رو دوست دارم. اگر مدارسمون مثل مدارس آمریکا بود علاقه ام فوران میکرد
بعد یک مدتی بالاخره رفتم یکم تو اینترنت گشتم و بعد دیدن اینکه توایس قراره کامبک بده تبدیل شدم به خوشحال ترین ورژن خودم
