چه نظم جذابی.

ویام وقتی دستشو میبره سمت مورچه، علامت میده، تمام اجزا و توجه خودشو براش میذاره اما مورچه بهش محل نمیده:

ویام و پدر درهمه شرایط: (احساس شکست ناپذیزی)

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

ای فلک تا کی کلک؟

نتیجه ای که هربار بعد از 30ثانیه فکرکردن به مشکلاتم بهش میرسم:

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

ادب قدرت است، بدون استثنا.

از سری چیزایی که نیاز به ترجمه نداره

دیگری از نظرم گر برود، باکی نیست تو که معشوقی و محبوبی و منظور، مرو

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

مشتیا نگاه اون یارو کنید، تابلو نکنیدا همون لحظه مشتیا:

ویام به وقت مشاور شدن:

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

allah core

چرا چیزی که نه حقیقت است، نه خوب و نه سودمند، به من میگویی؟

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

تو آمدی، قلبم را تکان دادی و رفتی انگار فقط آمده بودی بگویی هنوز می شود درد کشید. - داستایوفسکی

از شمس تبریزی پرسیدن که چه شد به آرامش رسیدی؟ پاسخ داد: وعده این شد که خود را آرام کنم نه جهان اطرافم را. معجزه شد؛ جهان اطرافم هم آرام گرفت..

ما که نمیفهمیم، خداکریمه.

چه مکان اشنایی.

چه توقعات درازی دارید!

‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌-a ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌

فقط یه ایرانی میتونه این تعداد کارت اعتباری داشته باشه و صد تومن هم نداشته باشه.