گریه ها روزی به پایان میرسند درد ها روزی بهبود می یابند زخم ها روزی خوب میشوند اما خاطرات هیچگاه فراموش نمی شوند ....

وقتی فهمیدم که ادما همون هیولا های توی داستانان تصمیم گرفتم مثل ابرقهرمان داستان که کاری نمیتونه بکنه فقط به کارای ادما نگا کنم به جای اینکه از خودم بگذرم تا نجاتشون بدم

مترسک در دشت ان قدر تنها ماندن را بیش از هرکس تجربه کرد که یادش رفت انسان هایی وجود دارند و در کنار او بر روی زمین زندگی میکنند

وقتی موسیقی شکوفا شد که جهان درسکوتی مبهم غرق شده بود...

بارون اروم به پنجره خورد و صدای سکوتی تبدیل به صدای گریه شد>>

در بهار ارزو ها روزی خواهد رسید که دیگر نیازی به نگرانی برای فردا نخواهم داشت و مانند یک پرنده آزادم...