ما از نسل آتش و آهنیم، خون در رگ‌هایمان چون گدازه‌های کوه آتشفشان می‌تپد، و اراده‌مان فولاد را به تسلیم وامی‌دارد.

در دل تاریکی‌ها چراغی روشن کردم به وسعت تمام کهکشان... خودم بودم و خدای آسمان و فریادی که از جان برآمد: «تو همان قله‌ای که هر صعودش از درون آغاز می‌شود!» پرواز را به بال‌های خودت بسپار که هر مسیر با تو معنا می‌یابد...

۱ هر روز تو پشت خط شروع ایستاده‌ای، فرمان بگیر و گاز بده، حتی اگر دیروز از پیچ بیرون زده باشی.