«اگر وقتی از من انتظار می‌رود خشمگین باشم، آرام بمانم، باعث می‌شود صبور به نظر برسم. اگر وقتی باید می‌خندیدم ساکت می‌ماندم، باعث می‌شد جدی‌تر به نظر برسم. و اگر وقتی می‌بایست گریه کنم ساکت می‌ماندم، قوی به نظر می‌رسیدم. سکوت قطعا کلیدی طلایی بود.» بادام. وون پیونگ سون

«کتاب‌ها من را به جاهایی می‌برند که به غیر از این نمی‌توانستم بروم. اعترافات افرادی که تا به حال ملاقاتشان نکرده بودم و زندگی‌هایی که هرگز شاهدش نبودم را با من در میان می‌گذاشتند. احساسات و رویدادهایی که هرگز نمی‌توانستم تجربه کنم را در همه‌ی آن کتاب‌ها می‌توانستم پیدا کنم.» بادام وون پیونگ سون پ.ن: بادام یکی از بهترین کتابایی بود که خوندم. جمله به جملش برای منی که خیلی راحت احساساتی میشدم زیادی سنگین بود. کیا خوندنش؟

خاطره ها شاید سوختی باشند که مردم برای زنده ماندن می‌سوزانند. پس از تاریکی. هاروکی موراکامی

تناقض عجیبی است که بسیاری از روشن ترین و آرامش بخش ترین درس های زندگی را در بدترین دوران زندگی مان می آموزیم. آرامش. مت هیگ

این که یاد بگیری خیس شوی و خوشحال باشی آسان تر از آن است که یاد بگیری چطور بارش باران را متوقف کنی:) آسایش.مت هیگ