در میان جمعیت ، چشمانم فقط تورا میدید. من اخم داشتم و تو با لبخند صورتت را زینت داده بودی، نه اینکه خشم و غم من برایت بی اهمیت باشد، تو فقط عادت به لبخند زدن داشتی. تو حتی من را به یاد نداشتی! سالها پیش حافظه ات را قربانی سلامتی ات کرده بودی و حالا من تنها کسی بودم که بار آن خاطرات را به دوش میکشیدم. من غرق در چشمانت بودم و تو، حتی من را نمیشناسی خورشید کوچک من! -پارک سونگهون؛فرانسه

سابرا و ادیتورای هایب هم رامیونز میدوستن!

توطئه ای در کار است☝🏻

جهت منتشر شدن🙏🏻

سونکی..هیق🤧

جی هم خوابه احتمالا-

@ایشالا پیدا بشه💘

تپیکال کل کلاس سر زنگ های زبان:

هیولای متل مارگاریتا خداعه😭🤣(واقعا نمیدونستم دسته ی مناسبی گذاشتم یا نه،امیدوارم درست باشه🙏🏻)

کاری به متن ندارم ته‌ها چقدر خوشگله-

کیپاپو میشه قبول کرد خب سلیقه ی هرکسی نیست و اونقدر همه طرفدارش نیستن ولی تو اینارو دوست نداری دیگه چیکارت کنم؟😻

هرچقدر هم بگذره واقعا موسیقی ایرانی و اصالتی که توی آهنگامون هست قدیمی نمیشه و نمیتونم با هیچی عوضش کنم😭

بگید ببینم شهریورم دعوتتون کردن برین؟😞

🤏🏻 عه بعد میخواد بگه نه من بزرگم

کل دنیاعم بگن انجام نده ما میدیم🥰👍🏻

بلاک دوست خوب ما

به دلقک بازیام نیاز داری ثیثی😦

مشتی من روت حساب کرده بودم☹️

این عکسرو خیلی دوست دارم

دو مدل والدین آسیایی وجود داره:

اره آدم احساسی ای نیستم،ولی وقتی برات تایپ میکنم مراقب باش و بعدش کلی از استرس غر میزنم،بدون فقط و فقط نمیخوام من بمونم و غم نبودت

استاد چوی😕

عشقم فراتر از حد تصوره عزیزم💞

بخدا هر آدمی یه رابطه ی دوستانه ی اینشکلی رو تجربه کرده مطمئنم🥰