نی‌ام به هجر تو تنها، دو همنشین دارم دل شکسته یکی ، جان بی‌قرار یکی

کاش سنگ بودم؛ دلم برای هیچ چیز تنگ نمی‌شد. - ‌محمود ‌درویش ‌

شرح درد از من مخواه این داستان پیچیده است...

آخر اي دوست نخواهي پرسيد که دل از دوري رويت چه کشيد سوخت در آتش و خاکستر شد وعده هاي تو به دادش نرسيد داغ ماتم شد و بر سينه نشست اشک حسرت شد و بر خاک چکيد آن همه عهد فراموشت شد چشم من روشن روي تو سپيد جان به لب آمده در ظلمت غم کي به دادم رسي اي صبح اميد آخر اين عشق مرا خواهد کشت عاقبت داغ مرا خواهي ديد دل پر درد فريدون مشکن که خدا بر تو نخواهد بخشيد

جهان آلوده‌ی خواب است و من در وهم خود بیدار...

«هر زمان از یاد او فریاد می‌آید مرا.»

دشوارترین شکنجه این بود که ما یک به یک به درون خویش تبعید شدیم...

در دل تنگم خموشی می‌کند انبار حرف محرمی کو تا بگویم اندک از بسیار حرف - فیض کاشانی

جای غلط با آدم غلط سوار شدم، هر کجا پیاده شوم، درست است.

«من از غمی که داشتم آواز خواندم.» -شکسپیر.

و ما چه می‌دانستیم کسی که از غم‌های بسیار در آغوشش پناه گرفته‌ایم، همان پناهی‌ست که دستانش به خون شادی‌ ما آغشته است!

«من در این تاریکی ؛ ریشه‌ها را دیدم» -سهراب سپهری.

صد نامه نوشتیم و جوابی ننوشتند این هم که جوابی ننوشتند، جوابی ست

ما هرگز از آنچه نمی‌دانستیم و از کسانی که نمی‌شناختیم ترسی نداشتیم. ترس، سوغات آشنایی‌هاست! -نادر ابراهیمی

. اگر دیدی کسی از تنهاییش لذت می‌بره بدون راز قشنگی تو دلش داره؛ و اگه تونستی حریم این تنهایی رو بشکنی، بدون تو از رازش قشنگ‌تری. - آل‌پاچینو

یک روز می آیی که من دیگر دچارت نیستم از صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم...

سوخت نصف حرف‌هایم در گلو اما تو را هرچه می‌سوزد گلویم دوست دارم بیشتر

در جواب این که می‌پرسی: هنوز تنهایی یا نه؟ باید بگویم، خسته‌تر از آنم که دوباره خودم را به کسی یاد بدهم.

این پرسش همیشه برایم وجود دارد که چگونه انسان‌ ها می‌توانند، با تحقیر دیگران احساس بزرگی کنند! - ماهاتما گاندی

میشد که قرارم شود، اما شدنی نیست آه، این همه غم در دل من جا شدنی نیست ما قسمتمان بوده بمانیم و بگندیم هر برکه دل مرده که دریا شدنی نیست ما را ستمی کشت که با غیر نگفتیم گاهی بخدا گفتن غم ها شدنی نیست!

کاش می شد چراغ ها را خاموش کرد و بساط این زندگی را دور ریخت!

من قصه‌ی فراق تو را خاک کرده‌ام. حاصل چه شد؟ جوانه زدی، بیشتر شدی.

دلم بدون تو غمگین و با تو افسرده است چه کرده‌ای که ز بود و نبودت آزرده است؟!

حرف را ميشود ازحنجره بلعيد و نگفت؛ واى اگر چشم ‌بخواند غم ناپيدا را