دلتنگی شبیه یه درد پنهون لایه لایس، تو جمعیت حرف میزنی و میخندی و به روزمرگیت میرسی اما نهایتا به محض اینکه تنها بشی، دستتو میگیری به اولین ستون و تکیه میدی بهش و چشماتو از درد فشار میدی، از درد خم میشی.. دلتنگی شبیه زخمیه که برشش روی انگشتات به یه سانتم نمیرسه، اما عمقش تا مغز استخونته..

- خوبم ولی . . اگه یه بار بیشتر بپرسی میزنم زیر گریه .