
هالینکا:«اما گاهی اوقات،باید کتاب روح یک نفر باشی.کسی که هرچند زیر متن هایت خط نمی کشد،و با یادداشت های جانبی پرت نمی کند؛اما تو را با عمق وجودش میخواند.میان هر صفحه تو،موجی از احساسات،افکار،اشک و عشق جا می گذارد و کلمات تو را در قلبش حک می کند.گاهی اوقات باید مال کسی باشی که تو را به صورتی معنوی دوست میدارد. او کنار شمعی می نشیند و با کلمات تو زندگی را درک می کنند. کتابی میشوی که فقط در قلب او جای داری،و تا مدت ها خاطرات او در کنارت میماند...»