

شب ها زمانهای عجیبی هستند. آدم در آنها احساس تنهایی، آرامش و ترس را یکباره تجربه میکند. ولی زمانهای خوبی هم هستند، برای سبک شدن، برای به دست آوردن دوباره آرامش. برای اینکه آدم زمانی را داشته باشد، یک دل سیر گریه کند، سپس در صبح فردا، هنگام طلوع، با آرامش به خورشید خوش آمد بگوید. با لبخندی، که از تمام لبخندها واقعیتر است.