گفتاورد

اگر به اندازه یه دریا گریه کنی، من همون ماسه ام که لب ساحل منتظرم تا اشکاتو خشک کنم.
اگر به اندازه یه دریا گریه کنی، من همون ماسه ام که لب ساحل منتظرم تا اشکاتو خشک کنم.
حتی اگر از تاریکی های درونت هم باهام حرف بزنی؛ من تو را طوری نگاه میکنم انگار خورشیدی.
چگونه می توانم باد را به خاطر آشفتگی هایی که ایجاد کرده سرزنش کنم، اگر این من بودم که پنجره را باز کردم!