گفتاورد
هرچه بیشتر میدویی، بیشتر در تاریکی فرو میروی. در هیچچیز جز دردی که هر روز تکرار میشود، نمیمانی. گاهی هیچکس نیست که بیاید و بگوید، همهچیز درست میشود، چون میدانی دیگر هیچچیز درست نخواهد شد.
هرچه بیشتر میدویی، بیشتر در تاریکی فرو میروی. در هیچچیز جز دردی که هر روز تکرار میشود، نمیمانی. گاهی هیچکس نیست که بیاید و بگوید، همهچیز درست میشود، چون میدانی دیگر هیچچیز درست نخواهد شد.
قصهها همیشه از نجات دادن میگویند، اما هیچوقت نمیگویند که بدترین نوع اسارت، اسارتی است که بعد از چشیدن طعم آزادی، دوباره در قفس بمانی.