من چون بلای خویشم، از خود کجا گریزم؟
وقتی بیدارم،
از متمایز بودن نترس!
تنهایی تو را میخورد
صدای تو خوب است!
انی انت ربی
همه چیز سخت و!
روح های سبک، روح های خانگی!
هرچه مرا تبر زدی زخم نشد، جوانه شد
الا ای شمس تبریزی!
بیگانه اند
یه حالت کوتاه، قبل از نابودی
معنای واقعی دویدن چی بود؟
فرشته ایی نگاه کرد،
چیه اسکارلت؟
همش درد بی انتهاست
در تنهایی حس تنهایی نکنیم
کاش بیدار نشوم..
به من سفارش کن،
ارغوان! این چه رازیست که هرسال بهار، با عزای دل ما می آید؟
برای قدردانی از سازنده محتوا، میتوانید به مقدار دلخواه به او امتیاز هدیه دهید.
