«جای کشتی ها در بندرگاه امن است، اما این چیزی نیست که کشتی ها برای آن ساخته شده باشند.» دو بار بخونش، این نقلقول راجب کشتی ها نبود.
این عکسو خودم رنگ کردم نظرتون چیه؟🤓 زدم تو کار مانگا رنگ کردن🤣 از یه پست تو تستچی کمک گرفتم.. خیلی باحاله سرگرم میشم حتی اگه قشنگ نشه بازم خوشم میاد انجام میدم💀💔 ببخشید کیفیتش بد شده تو کامنتا با کیفیت خوب براتون میزارم
لیستی از انیمه های پیشنهادی توسط بنده: ☁︎ دث نوت (دفتر مرگ) ☁︎ سفر کینو: جهان زیبا ☁︎ اتک ان تایتان ☁︎ افسانه ارسلان ☁︎ دیمن اسلیر (شیطان کش) ☁︎ ناروتو ☁︎ برزرک ☁︎ دورورو ☁︎ مانستر شما چه انیمه ای پیشنهاد میدید که بقیه هم ببینن؟😀👍🏻
من تاریخ شبی را که از عمق وجود گریستم را نوشتم. نه برای آن شب! بلکه برای آن صبح برای آن آدم دیگری که روز بعد به آن تبدیل شده بودم.
قوی بودن به این معنا نیست که به روی خودت نیاری و بریزی تو خودت. به این معنا نیست گریه نکنی. به این معنا نیست سوگواری نکنی. توروخدا بیاین بیرون از فاز اینکه من قویام. قوی اونیه که راجب غم و رنجش آگاهی داره. به خودش فرصت ابراز درد و سوگواری میده و میدونه که باید زمان بده که همه چیز مجددأ روال بشه.
خواننده مورد علاقت هرکی میخواد باشه، هرچقد استریم میخواد داشته باشه با کلی ویو و پول و معروفیت و جایزه و فالوور. مایکل جکسون کسی بود که همه دنیا میشناختنش و اهنگاشو گوش میدادن درحالی که اونموقع اصلا اینترنت وجود نداشت! میفهمید چی میگم؟؟ کل خواننده های الان معروفیت و ترند شدنشون رو مدیون اینترنتن ولی سال ۱۹۹۵ اصلا اینترنتی نبود ولی کل دنیا اسم این یارو رو میدونست و اهنگاشو شنیده بود هیچکس لایق این نیست که با این بشر مقایسه بشه.
وای بچها ببینید چی یافتم😔💔 جواب کوییز رو خودش نوشته بودددددد🤣🤣 اعتراف کنید کدومتون اینو نوشته چرا ممد عزیز تشخیصش ندادههه (معذرت میخوام اگه عکس بی کیفیت شده)
بدترین حالتی که ممکنه برای یه آدم پیش بیاد اینه که همزمان هم احساسی باشه و هم منطقی، یعنی قلبش داره مچاله میشه ها، ولی مجبوره منطقی تصمیم بگیره، بعدش باید روزها و ماهها و حتی سالها بشینه به قلبش توضیح بده که اگه اون کارو نمیکردم بیشتر مچاله میشدی. اما مگه قلب حالیشه؟ وقتی دیگه صلحی نباشه بین عقل و قلبت، انگار لای منگنه ای، چون نه مغزت قلب داره، و نه قلبت مغز.
به او آموختم که چطور دردهایش را فراموش کند. امروز که مرا فراموش کرده است؛ با خود میاندیشم که نکند من نیز درد بودم !