سوگواری برای عمیقترین زخمها، غمها و پایانها، همیشه در سکوت و خلوت اتفاق میافتد؛ بدون هیچ هیاهو و فریادی یا درخواست کمک از دیگران. رنجهای بزرگ در گلوگاه آدمی خانه میکنند تا مبادا فریاد کمک سر بدهی. باید از درون رنج بکشی تا تمام شوی، آنگاه رهایت میکنند.