موفقیت دقیقا مثل آهنگ زندان بان چاوشی عه ، آنقدر میسوزنن تورو که خاکستر میشی . ولی باید یه ققنوس باشی که از همون خاکستر متولد شی
موفقیت دقیقا مثل آهنگ زندان بان چاوشی عه ، آنقدر میسوزنن تورو که خاکستر میشی . ولی باید یه ققنوس باشی که از همون خاکستر متولد شی
وقتی اون یه نفر فکر میکنه خیلی برام مهمه : چه خیری دیده از ابرا درخت ریشه داری که پی خورشیده تو شهری که روزاش سرد و تاریکه ؟
چند وقتیه به انعکاس عقل در کلام بیشتر از قبل فکر می کنم . شما هم به حرف کسایی که تاثیر زیادی تو زندگیتون گذاشتن ، یه معلم یا هرکسی ، دقت کنید . بعد چند وقت می فهمید چی میگم
یه روز یکی از معلم هام ( که کل کلاس اون از ۶ سال مدرسه بیشتر به دردم خورده ) بهم گفت : « امیدوارم جایی که دلت خوشه بدرخشی » این قشنگ ترین چیزیه که میشه برای کسی خواست . پس برا خودتون بخواهیدش خوب ؟
دیروز مسابقه ورزشی بودی ، آنقدر برای تشویق کوبیدی روی دیوار بغل جایگاه که از شدت دست درد خوابت نمی بره + زخم هایی که موقع حل روبیک ظاهر شد و الان کل دستت چسب زخم خورده
من اول اسمم با R عه و خوب ، الان می فهمم چرا می گن اسم خیلی رو شخصیت تاثیر داره : Reading book Rubik Robotic reality dram films Rowling ( because the harry Potter)
ساعت ۶ عه ، فردا دو تا پرسش دارم و کلی تکلیف واکنش منو مغزم : چطوره کل پلی لیست رو از اول سه بار گوش بدیم ها ؟
رباتیک اینجوریه که : همه وسایلی که تو جعبه ابزار بابات می دیدی و فکر می کردی خیلی خفنه رو الان داری باهاش کار می کنی
اون دوستایی که به هم نگاه می کنید و تا سر حد مرگ می خندید و بقیه فکر می کنن شما دیوونه شدید ( شما با یه نگاه قدر یه کتاب صد صفحه ای صحبت کردید ) پ.ن: تقدیم به کاربر lilian
وقتی دوباره بعد از یه موفقیت کوچیک دارم از طرف اون دوتا دوستم طرد میشم : همون کسا که از تو باغچه چیدنت ، توی خیالشون ادامه میدنت
وقتی بلاخره هدفت رو پیدا کردی : دست من نبود اگر اینجوری پیش اومد می دونستم خوبی ولی نه تا این حد انگاری صد ساله که تو رو می شناسم واسه اینه اینقدر روی تو حساسم
وقتی به خودم میام میبینم دارم دوباره ناز اون دوتا دوستم رو می کشم : تو داری از خودت فرار می کنی ، داری با ریشه هات چیکار می کنی ؟
من وقتی می خواهم خودم رو قانع کنم این سری دیگه هدفم عوض نمیشه و راه رو پیدا کردم : اراده داشتن بدون کاشتن که عادتت بدم به ریشه داشتن که عادتت بدم یه گوشه بند شی به مبتلا شدن علاقه مند شی
کسایی که رباتیک کار می کنم اینجورین که : باهوشن ، رشتشون هنر نیست ولی باید ظریف ترین هنر ها رو برای لحیم کاری داشته باشن ( مخصوصا برای ic) . عاشق تکنولوژین ، همشون یا تو روبیک حرفه این یا حداقل یه بار تلاش کردن یاد بگیرن . بر خلاف تصور همه اصلا نمی تونن توی سکوت برنامه بنویسن ، حداقل یه بار سر مالتی پلکسر ( یه قطعه رباتیک ) گیج شدن
من معتقدم هر شکست ، مقدمه ای برای یک برد جوانمردانست . راهی که بفهمیم چیزی رو واقعا می خواهیم یا نه