سرگشته چو پرگار همه عمر دویدیم اخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم..‌.

کاش جایی وسط کودکی رها می شدیم...

«گفتی بمیر! این‌که تقاضای کوچکی‌ست دنیا برای بودن ما جای کوچکی‌ست از این‌طرف به آن‌طرف‌ تنگ می‌گریخت ماهی به گریه گفت: «چه دریای کوچکی‌ست!» -مجید ترک آبادی

هر روز، جهان است و فرازی و نشیبی این نیز نگاهی است به افتادن سیبی در غلغله ی جمعی و «تنها» شده ای باز آنقدر که در پیرهنت نیز غریبی:)

عشق داغیست که تا مرگ نیاید نرود هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد💔 ـسعدی شیرازی

گاه در میان غم های خود تنها میشوم همین قدر...

«پاییز را دوست دارم» این را به من گفت و من از آن روز شروع به ریختن کردم…

از کفر من تا دین تو راهی بجز تردید نیست دلخوش به فانوسم مکن اینجا مگر خورشید نیست

بیمار چشم اویم و آن سنگدل مرا درمان که بگذریم، دعا هم نمی‌کند ..🥲❤‍🩹

درد یعنی بزنی دست به انکار خودت عاشقش باشی و افسوس گرفتار خودت به خدا درد کمی نیست که با پای خودت بدنت را بکشانی به سر دار خودت

کاش میشد قسمتم باشۍ تو اۍ حواۍ من من کہ رفتم ، آدمی پستم ولۍ آیا تو هم ؟ عاشقۍ از جنس مجنونم بیا لیلـآۍ من ! من کہ مجنونۍ ازین دستم ولۍ آیا تو هم ؟

نه وصلت دیده بودم کاشکی ای گل نه هجرانت که جانم در جوانی سوخت ای جانم به قربانت تحمل گفتی و من هم که کردم سال‌ها اما چقدر آخر تحمل بلکه یادت رفته پیمانت.. #شهریار. 🌿 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌