دروغ شیرین یا حقیقت تلخ؟

حقیقت تلخ چون وقتی دروغ شیرین خیلی ادامه پیدا کنه موقع کشف کردن حقیقت خیلی تلخ تر میشه🙂💔

حقیقت تلخ. انتخاب کردن دروغ شیرین خیلی سطحیه و خام. چون اگه بعد از اینکه مدت ها با اون دروغ شیرین زندگی کردین به حقیقت تلخ پی ببرین، زندگی حتی تلخ تر از اونی میشه که اگه از همون اول حقیقت تلخ و میفهمیدین. مثلا اگه فکر کنین یه ادم شمارو دوست داره بهش وابسته میشین و بعد اگه بفهمین دروغ بوده بد ضربه ای میخورین، ضربه ای که شاید تا ابد جاش بمونه. اما اگه از همون اول حقیقت رو بدونین بهش وابسته نمیشین و شاید ضربه بخورین، اما کمتر. البته این قضیه تقریبا تو همه ی موضوعات صدق میکنه.

بنده دروغ شیرین رو ترجیح میدم هر کی موافقه بلایکه

حقیقت تلخ،دلیلمم اینه که؛ادم باید از اولش حقیقت رو بدونه،ولی اگه بش دروغ بگن و بعد حقیقت رو بفهمه ضربه بدی میخوره.

در جواب مسابقه باید بگم:تنها اندکی صداقت🤌 یادتون باشه دمنوش بابونه مزش تلخه اما خاصیتی که داره خیلی زیاده

من حقیقت تلخ رو انتخاب میکنم چون اگه همون اول حقیقت رو متوجه بشم بلاخره یه جوری باهاش کنار میام . حاضر نیستم یه عمر با یه دروغ شیرین زندگی کنم چون وقتی متوجه بشم ذره ذره نابود میشم چون هرچقدر زمان بگذره حقیقت تلخ تر از قبل میشه ببخشید اگه طولانی شد😅😅

قطعا حقیقت تلخ. چون بالاخره حقیقت چه زود چه دیر آشکار میشه، و وقتی آدم با دروغ شیرین زندگی کنه، خوشحالی‌اش موقته و مصنوعیه. و موقعی که واقعیت برملا بشه، ضربه‌اش خیلی سنگین‌تر از اونیه که همون اول با حقیقت روبه‌رو بشه

بنظرم حقیقت تلخ چون یک دوروغ دوروغه و واقعی نیست پس اگه بفهمی که دوروغ بوده به همون اندازه ای ناراحتت میکنه که حقیقت تلخ میکنه

من حقیقت تلخ رو انتخاب میکنم چون دردش شاید یک روز باشه ولی اگه دروغ شیرین رو انتخاب کنم و یک روزی بفهمم که دروغ دردش تا ابد میمونه..

حقیقت تلخ بهتر چون اگر هعی دروغ بشنویی و اون ها رو درک بکنی بدتر میشه اوضا پس نتیجه میگیریم که حقیقت تلخ بهتر از دروغ شیرین است و این هم یک جمله (حقیقت بسی تلخ و شیرین است) تمام امیدوارم خوب شده باشه

حقیقت یه موهبته حتی اگه تلخ باشه _جانوران شگفت انگیز و زیستگاه آنها، آلبوس پرسیوال والفریک برایان دامبلدور

حقیقت تلخ بنظرم چیزی که واقعی باشه بهتره حتی اگه تلخ باشه

دروغ شیرین، لذتی زودگذره که آگاهی رو به خواب می‌بره حقیقت تلخ، رنجی پایداره که آگاهی رو بیدار می‌کنه انتخاب بین این دو، در اصل انتخاب میان فراموشی و فهمیدنه. همونطور که نیچه میگه: من آزرده شدن از حقیقت را به آرامش یافتن در وهم ترجیح می‌دهم.

حقیقت تلخ

من اگه بخوام انتخاب کنم، حقیقت تلخ رو انتخاب می‌کنم. چرا؟ چون حقیقت، حتی اگه تلخ باشه، پایه و اساس آگاهی و رشده. دروغ شیرین شاید برای مدت کوتاهی آرامش بده، اما مثل یه حباب می‌مونه که بالاخره می‌ترکه و اون موقع، تلخی حقیقت چندین برابر بیشتر حس می‌شه، چون زمان و انرژی‌مون رو هم از دست دادیم. با حقیقت، می‌تونیم مشکلات رو ریشه‌ای حل کنیم و تصمیمات درست بگیریم، حتی اگه اولش سخت باشه.

نمیدونم مساوی به هردو نیاز دارم

حقیقت تلخ چون هر چی بیشتر از حقیقت با خبر نشی بیشتر می شکنی

حقیقت تلخ حتی اگه دروغ شیرین رو انتخاب کنی، بالاخره باید یه روزی، یه جایی با حقیقت رو به رو بشی...

دروغ شیرین کی دوست داره بدونه کسی که دنیاش بوده دیگه دوسش نداره هوم؟

حقیقت تلخ زیرا انسان پخته میکنه از اون ور چشمم به خیلی ها بازتر میشه اینکه چه پیش روشه یا اینکه رفیقش ایا رفیقشه برای همین حقیقت تلخ شیرین تر از دروغ شیرین چون اول تلخی اش میچشی بعد وارد یک شیرینی جذاب اینکه باعث شد با دروغ شیرین بدترین زجر هارو نکشی

دروغ شیرین چون زندگی دو روزه بخوای خصه بخوری از گفت رفته اونقدر برام مهم نیست راست یا دروغش مهم اینه زندگیم تبدیل به عذاب نشه

حقیقت تلخ. زندگی همینقدر بی رحمه و متاسفانه فیلم تخیلی یا فانتزی نیست. پس بهتره با واقعیت کنار بیایم تا اینکه تو رویا و خیال غرق بشیم. دروغ شیرین، شیرینه اما توش هیچی نیست.

حقیقت تلخ، شاید به خاطر دروغ شیرین یه مدتی خوشحال بشی ، حالت خوب بشه ولی وقتی حقیقتو بفهمی بیشتر از درون میپاشی

قطعا حقیقت تلخ 🙂

خب هردوش لازمه تو زندگی و من هر دوش رو انتخاب می کنم...ولی بستگی به شرایط هم داره که من تو شرایط خیلی بد که انگیزه ای ندارم دروغ شیرین رو ترجیح می دم

حقیقت تلخ چون تهش که چی؟؟؟تا آخرش که نمیشه دروغ گفت!!تهش یا خودم حقیقت رو میفهمم یابهم میگن.بالاخره حقیقت مخفی نمیمونه

حقیقت تلخ✅ حقیقت همیشه باید رو بشه، چون دروغگویی، ادمو میتونه یه طوری کنه ک مردم دیگه نتونن اونو به عنوان یه راستگو ببینن ، حقیقتا، حقیقت بهتر از دروغگوییه از نظر خودم🤌🏼

حقیقت تلخ چون میفهمی کی در موردت چ حسی داره م سعی میکنی خودتی تغییر بدی یا ندی ولی اگر دروغ شیرین این میشه ک فکر میکنی فلانی خیلی دوست داره و براش ارزش داری ولی یهو ضایع میکنتت:))

دروغ شیرین چون با اینکار ادما رو تبدیل به مهره ی خودت میکنی و هرکاری که بخوایی میتونی باهاشون کنی و اونا دروغای شیرینی که تو دوست داری رو میشنون و بیشتر پیشت میمونن تا بیشتر از این دروغ بشنون و لذت ببرن و توهم میتونی ازش به عنوان مهره استفاده کنی!

حقیقت تلخ چون با اینکه تلخه .......... بازم حقیقته🙂

حقیقت تلخ زندگی واقعا بی رحمه... بهتره حقیقت رو متوجه بشیم تا بریا مدت زیادی یا همیشه تو یه رویای شیرین زندگی کنیم:)

اگه آسیبی نرسونه گاهی دروغ شیرین بهتره چون شکست بعضی چیز ها رو نمی شه درست کرد و بعضی وقت ها دروغ گفت بهترین کاریه که می تونی برای یکی بکنی 🩷🎀

حقیقت تلخ دروغ شیرین یک روزی بر ملا میشه حقیقت تلخ تلخ تر میشه ولی حقیقت تلخ که از اول معلوم باشه اونقدر تلخ نیست

حقیقت! چون حتی تلخی حقیقت از شیزینی دروغ قشنگ تره 🎈

دروغ شیرین خوبه ولی وقتی رو میشه آسیبش بیشتر میشه حقیقت تلخ وقتی اون لحظه که میفهمی میشکنی ولی کم کم درست میشه بنظرم حقیقت تلخ

حقیقت تلخ اما یادتون باشه پشت یه حقیقت تلخ یه دروغ شیرینه پنهونه میخوام بهتون بگم دروغ شیرین به همه نزدیکتر از یه حقیقت تلخه مثلا کسی که دوستتون داره برای محافظت از شما هرگز اون حقیقت تلخو به شما نمیگه به جاش یه دروغ شیرین میگه که خوشحال بشین

"دروغ شیرین" ، چون ممکنه حقیقت تلخ به بقیه ظرر برسونه..ولی اگه دروغ شیرین بگم درسته دروغه ولی آسیبی به بقیه نمیرسونه...

حقیقت تلخ چون نشون میده آدم راستگو و باعث جذب آدم های بیشتر میشه و آدم همیشه عذاب وجدان نداره که دروغ گفتم

حقیقت تلخ چون یه روزی آخرش حقیقت خودشو نشون میده و آدم هر چقد زودتر بدونه اونقد ناراحتیشم کمتره

مطمعنا حقیقت تلخ چون ضربه میخوری ولی کمتر از دروغ شیرین و ضربه اش تا آخر عمر نیست

حقیقت تلخ

احتمالا اینکه خودم بفهمم و تجربش کنم بیشتر راضی نگهم داره..

حقیقت حتی اگر تلخ باشه خوبه که بدونی اما روانت رو درگیر میکنه پس دروغ شیرین چون با دروغ خیلی راحت خودتو گول می زنی و به زندگی ادامه می دی در حالی که پشت اون دروغ یه حقیقت تلخه