تلخ ترین حقیقت

که شاید بهش دقت نکرده باشی ولی زندگی منصفانه نیست...

مدارس به زودی شروع میشه😬

مرگ داستان کوتاهش زندگی از مرگ پرسید چرا مردم من را بیشتر از تو دوست دارند مرگ گفت چون یه یک دروغ شیرینی ولی من یک حقیقت تلخ

اینکه ما نمیتونیم در کشورمون ازاد باشیم

هیچ وقت هیچ کسی حتی مادرت نمی تونن خیلی خوب درکت کنم

اینکه خانوادمون رو یروزی قراره از دست بدیم

نمیتونم ب رویام برسم چون ایرانیم

۱ مهر باید بریم مدرسه😭🖤

مرگ را برای کسی ارزو نمیکنیم ولی شاید کسی برای ما ارزو کند 😢

چیزایی / کسایی که دوسشون داری موندگار نیستن

نمیدونم والا همچی پشتش یه حیقیت تلخه

اینکه هیچوقت جادو وجود نداره ، ادما هیولا هایین که لباس انسان هارو میپوشن و تظاهر به دوستی باهامون میکنن،بیل سایفری وجود نداره😭،دنیا جای مهربونی و شادی نیست دنیا یک میدونه جنگه ببر یا بباز!

تو، داخل ایران زندگی میکنی 🎀💔

از زمانش که بگذره دیگه هیچی مثل قبلش نمیشه _ هر چیزی یه زمانی داره _ (و اینکه آدما می تونن چقدر تغییر کنن)

تهش همه میفهمن فقط خودشونو دارن.

هیچوقت هیچ کس نخواست بفهمه که ما چی میخوایم یا چی نیاز داریم فقط بقیه برامون تصمیم گرفتن و به سلیقه اونا رفتار کردیم گشتیم تیپ زدیم ...

شکسته شدن قلب توست افراد

همه انسان ها خودخواه هستن...حتی کسانی که دوستت دارند حس مادرانه و پدرانه درواقع به خاطر یک هورمون داخل مغر هست... وقتی به نیازمندی کمک میکنی یا برای فرار از عذاب وجدان کمک نکردن بهش هستی یا میخوای حس خوب بگیری از این که انسان خوبی هستی... مرگ همیشه برای اطرافیان فرد مرده سخت تر بوده...زیرا آنها افراطی آن فرد را زنده میخوان حتی اگر آن فرد با زجر زنده باشه و این هم تقصیر یک هورمون مغز است در واقع همه خودخواه هستند...ولی بعضی با خودخواهیشان به بقیه هم سود میرسانند

اینکههه ایرانیم

هرکجای دنیا که بری و حتی تو بزرگترین خونه هم زندگی کنی، هیچجا خونه ای که صبح ها با صدای پدرومادرت بیدار شی نمیشه اونجا خونه واقعیه ولی موقتی