محدودیتی وجود نداره^^

جایی که بتونیم خود واقعیمون باشیم و از زندگی لذت ببریم ❤

احتمالا یوتیوبر میشدم، وکل دنیا رو میگشتم و کلی ولاگ میگرفتم، کلی چالش های عجیب و غریب انجام میدادم، کلی رفیق پیدا میکردم و هنرم و با بقیه به اشتراک میزاشتم :))))

توی نیویورک ، نویسنده و طراح روزنامه محلیم . خونم یه خونه کوچولو با باغ و حیاطه که دو طبقست . زندگی ساده ای دارم اما آزادم . به دور از هرگونه نگرانی و اضطراب برای تورم و قیمت دلار (: هر پنجشنبه با دوستام مهمونی دارم و توی فضای مجازی هم طراحی ها و نمونه های اولیه داستان ها و دیجیتال آرت هام رو میزارم . شاید زندگی زیاد ثروتمندی یا حتی خیلی خوبی نداشته باشم ، اما حداقل می‌توانم از تک تک لحظات زندگی ام لذت ببرم (:

واقعا از صمیم قلب دوست داشتم هاگوارتز باشم🪄 دلم میخواست وارد سکوی ¾ ⁹ بشم، سوار قطار هاگوارتز بشم،توی محوطه هاگوارتز قدم بزنم، کلاه گروهبندی رو سرم بزارم، یواشکی برم جنگل ممنوعه و...! واقعا فکر کنم اونموقعه خوشبختی رو حس میکردم💗🪄چون توی رویا زندگی میکردم.......!🌙

یه جایی که هیچ آدمی مریض نباشه،آسمون تمیز باشه بدون آلودگی!همه چیز ارزون باشه،هیچ کسی محتاج کس دیگه ای نباشه،همه مهربون باشن،قلب شکسته ای وجود نداشته باشه و همه واقعا از ته دل خوشحال باشن،دنیای قشنگی میشه مگه نه؟اگه موافقی بلایک:))

برم کره درسمو ادامه بدم و وکیل بشم.به خودم متکی باشم.و زندگیمو اونجا بسازم .

مدرسه نمیرفتم😂😂😂

یه جایی که هیچ آلودگی نداشته باشه. برم توی آمریکا. یک ایستگاه فضایی رو کنترل کنم. هر روز صبح که پا میشم با طلوعی زیبا رو و هوایی تازه بیدار میشدم. نمیدونم چرا.. حالم از آلودگی ب. ه. م میخوره و عا. شق فضام ✨

با مامان و بابا یه روز بدون دعوا زندگی کنیم سه نفره:)

برم به یه جایی به اسم شاید اینجور بقیه و خودم راحت تر باشن

ژاپن و هر روز انیمههههههه

دوست داشتم نقاش و شاعر بشم و جایی زندگی کنم که اب و هواش افتابی باشه زیر تسمون ابی تو یه جای پر از گل بابونه بشینم و شعر بنویسم و... یه کلبه چوبی سفید داشته باشم🤍

میخواستم توی پاریس جلوی برج ایفل ی خونه داشته باشم پامیشدم با اون طلوع بی نظیرشون و کاش فقط ی روتین نرمال داشته بودم

یه بازیگر یه بازیگر خفن که با خندوندن مردم حال همه رو خوب میکنه حالشونو خوب کنم و کسی نباشه که بگه پول توش نیست پس شغلی پیدا کن که پول داشته باشه توش نه یه چرت و پرت (مثلن بگن دکتر شو در حالی که اصن دوسش ندارم)

راستش دوست دارم خانواده ام همیشه کنارم باشن هر روز صبح که پامیشم پدر مادرم رو ببینم هر سال که میگذره کنار اونا شمع تولدم رو فوت کنم و تنها آرزوم بیشتر کنار اونا موندن باشهـ ...

ببینم همه به هم احترام میذارن و این عقیده رو ندارن که با بی احترامی به دیگران خیلی گنگن و شاید میتونستم چیزی رو تغییر بدم اول از همه رفیقامو و بعدشم اسییب های روحی که با اذیت کردناشون بهم زدن شاید اگه از اول تنها بودم و با کسی دوست نمیشدم الان خیلی خوشحال بودم... و در اینده بزرگ ترین روانشناس و خاننده بشم و به همه بفهمونم که هرکسی که چیزی نشون نمیده بی احساس نیست! فقط خستس...

مطمئنی؟ آنقدر تو ایرا محدودیت داره و بیشتر مامان باباهامون برامون محدودیت گزاشتن الان حرفا و رویا هام تا صبح ادامه داره.

دوست داشتم تو کره باشم یه معمار-بازیگر هرروز برم پیست اسکیت و شروع به تمرین بکنم ماشینم یه پورشه بسمه موهامو بلند بکنم( چیزی که الان نمیتونم)

هر روز میرفتم کمپانی بیگ هیت به عنوان استایلیست اعضای بی تی اس

قطعا یه دختر فوتبالیست می شدم که شباشو تو کنسرتای حامیم و طهماسبی و یاسینی و شروین می گذرونه، ایران گردی می کنه ، چون ایران خودمون خیلی قشنگه و ما نمی دونم

من میخوام توی کره جنوبی زندگی کنم و عضو گروه بیبی مانستر بشم و دوست دارم روزام خیلی آرام و خوشایند بگذره

میرفتم برای رئال مادرید بازی میکردم 🙁