قشنگ ترین شعر

زندگی آب روانیست روان می گذرد... نه تو میمانی نه اندوه و نه من و نه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم و به آن لحظه شادی که گذشت غصه هم میگذرد آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند لحظه ها عریان اند به تن لحظه خود جامه ی اندوه مپوشان هرگز (سهراب سپهری) یا وقتی که زندگی من هیچ چیز نبود هیچ چیز به جز تیک تاک ساعت دیواری دریافتم باید، باید، باید دیوانه وار دوست بدارم کسی را که مثل هیچ کس نیست ( فروغ فرخ زاد )

ببین شاعر مورد علاقه من مولویه ولی بهترین شعر ایرانی...قطعا رزم سهراب و گردآفریده و رو دستش نمیاد فردوسی به بهترین نحو،قدرتمند بودن دختر ایرانی رو به رخ همگان کشیده چو آمد خروشان به تنگ اندرش بجنبید و برداشت خود از سرش رها شد ز بند زره موی اوی درفشان چو خورشید شد روی اوی بدانست سهراب کاو دخترست سر و موی او ازدر افسرست شگفت آمدش گفت از ایران سپاه چنین دختر آید به آوردگاه سواران جنگی به روز نبرد همانا به ابر اندر آرند گرد

خودم تاریکی محضم گمم در اسمان شب ولی صد نسخه میپیچم برای مردمان شب درداندر دل من سبز شد و شکفتن اموخت غم درسر من رسم شدو نگفتن اموخت (خودم اینو گفتم)

چو ممد نباشد تستچی مباد و این ملت تستچی نداشتن خودم سرودم🤣

کوچه از فریدون مشیری

گوش خر کوتاه کردی اسب شد آیا مگر؟ جان من ذاتیست بعضی ویژگی های بشر:) از کدوم شاعر بود رو نمیدونم😶

طبیبم گفت «درمان ندارد درد مهجوری!» غلط میگفـــــت... 🫠 . . . خود را کشتم و درمان درد خود کردمــ🙂

دلی دو دوست نگیرد دو مهر دل نپذیرد ..سعدی..

راز آفرینش-خیام (همین الان دارم حفظش می‌کنم) شکایت پیرزن-پروین اعتصامی

زیباترین آن است که همه را زیبا ببیند

ای پادشه خوبان داد از غم تنهاییی😢

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را

اونجوری قدیما دلجویی میکردن: ای سرو خوش بالای من ای دلبر رعنای من لعل لبت حلوای من از من چرا رنجیده ای؟

چه کسی داند جز خداوندگار که فردا چه بازی کند روزگــار

گفتم : تو شیرین منی ، گفتی : تو فرهادی مگر ؟ گفتم : خرابت میشوم ، گفتی : تو آبادی مگر ؟ گفتم : ندادی دل به من ،‌ گفتی : تو جان دادی مگر ؟ گفتم : ز کویت میرم ، گفتی : تو آزادی مگر ؟ گفتم : فراموشم مکن ، گفتی : تو در یادی مگر ؟ .

چو آیند و پرسند گردن کشان چه گویم زین بچه بد نشان ؟؟

ارغوان از کتاب ایینه در ایینه