دو بیت شعر عاشقانه از خودتان بگید

آمدی و بغض من شدی رفتی و گریه سر آمد خندیدم خندیدی و از تو شادی برآمد بغض کردم اشک ریختم خنده هایم نیامد بعد تو بی تو دگر خاطرات خوش یادم نیامد

هرجا رفتم بویی چو تو به مشامم نخورد هرچه کردم خوبرو چوتو به چشمانم نخورد توکه هستی هرچه هستی مرحم دل اوتاد من هستی نمی دانم تا تو چقدرباید چقدرخلت بسوزانم ولی می دانم در آخر تقدیر من تو در یک اتاق است اوتاد=مخفف پیر خلت=مخفف عشق

میبینمت بیدار میبینمت در تار گیتار میبینمت همچوسایه ی سپیدار می بینمت اما ...... در کنج خیال اینبار

در آن خواب دیدم که بوییدم تنش را که بوسیدم سرش را که دیدم بعد از سال ها روی ماهش را

چشم ماه رو در میارم یه نبردبون میارم عکس چشمتو میگیرم جای چشم ماه میزارم میگرم بادو نشونه همه ی خاک زمین رو میشمارم دونه به دونه کمی طنز 🤗

من نه ز آنان دلگیرم و نه چو آنان معرکه گیری در پی زلف یار بگیرم و چو آهو سربه زیر اینو برا کسی نوشتم که عشقشو کشتن ولی از شدت فشار حتی فکر انتقام رو نداره

سلام زندگی منو وارد عشق نکن بزار عشق منو وادار کنه