اخرین جمله ی داستانت

درد های داستانم رو خودم ننوشتم، تصمیماتم رو خودم نگرفتم، آوازم رو خودم نخوندم همه رو زندگی به قلم خودش سرود و من حتی نتوانستم دستان او را قعط کنم و بی خبر ماندم که آن زندگی خود من هستم.

فردی که به دنبال قاتل عشقش بود و خودش قاتل بود خودش را هم میکشه تا از عذاب وجدان در بیاید اما وقتی که از خانه شان خودش را به پایین پرت می کند زنده می‌ماند و تا به روح زنده باشد فقط عذاب وجدان دارد اما این داستان نبود!این فرد حتی تک تک اعضای خانواده خودش هم کشته است...

آخرین جمله : تهش فهمیدم زندگی نمایشنامه ایه که توسط به فرد سادیسمی نوشته شده

بعضی وقتا خیلی دوسش داری اما نباید سمتش بری چون بش آسیب میزنی و وقتی که اپن آسیب ببینه توهم آسیب میبینی

زندگی خواب است و ما اندر خیال🌌

قراره بیام پیشت ... ( خطاب به عشق.ش)

بعد از همه چیز منی که اینبار در مزار او ایستاده است، منی ناشناس است، منی که نه عاشق اوست و نه قاتل او

ببخش زیبای من انقدری مغرور بودم که نخواستم کسی جزء من تو رو ببینه...

بگذشت و چه بگویم که چه برمن گذشت

انتظار همه نوع اتفاق را داشتم ولی این یکی رو نداشتم=) نویسندگیم زیاد خوب نیست شاید جمله هه بد باشه=)

اون به خودش قول داده بود که از قاتل انتقام میگیره...اون سر قولش میموند:)

متاسفم چاره ای نبود

هنگامی که می‌فهمه خودش باعث مرگ عشقش شد خیلی از خودش متنفر میشه،همینطور اشک هایش سرازیر میشن و همش به خودش میگه من یه هیولام من شیطانم! و تفنگش رو رو سرش میگیره و زندگیش رو به پایان می‌رسونه! پایان!.

وجود نداشت از اون بهتر برا من ولی بودن خیلیا بهتر از من برا اون

دنبال افردا بی گناه نباشم پیان

و آخر اورا ندید رفت و سال ها گذشت در غم او

بعضی وقتا فکر های توی ذهنمون حقیقی نیستن و خودمون مقصریم نباید با دروغ های خودمون خودمونو گول بزنیم

سلام خبی

وقتی فهمید سال ها دنبال انتقام از خودش بوده ، فهمید که بهتره از این دنیا بره، بره یک جایی که هیج احمقی،هیچ احمق دیوانه ای مثل خودش نیست، پس خودکشی کرد.

همیشه یا always

چرا؟ واقعا چرا...؟؟؟