مسابقه استعداد یابی

آنها را دید که دارند در خوشحالی به سرمیبرند و بازی میکنند، او حس بدی داشت زیرا دیروز مادر خویش فوت کرده بود.تصمیم گرفت گوشه ای بنشیند و با خود کنار بیاید ولی نشد. او خواهر یا برادری نیز نداشت که او را درک کند پس در تنهایی خود نشست و به فکر فرو رفت. تلاش کرد حواس خود را پرت کند، ولی موفق نشد. هرروز وضعش این بود؛ دوستی نداشت، نمره های کمی میگرفت و معلم ها اورا تحقیر میکردند و پدر او نیز او را درک نمیکرد پس او تصمیم گرفت از خانه اش برود، فرار کرد و رفت و به جایی نرسید ولی احساس آزادی زیادی میکرد.

ببخشید من چون خیلی متنم زیاد بود اینجا گذاشتم اما توی نظراتم می‌زارم که راحت بشه خواند

.... و گفت خدافظ😂😐 تموم شد و رفت والا😂😐🙂

دوستان اگه از داستان خوشتون اومد لطفا لایک کنید❤

گفت سلام😐اونام گفتن هاهاها😐😐بعد جیمی گفت همیشه مهربانی کنید چون ارزش های آن عبارتن...وااایییی! !(همکلاسی هاش جیمی رو پرت کردن اونور حیاط بعد جیمی بسی ننر رفت به معلم گفت؛) معلم که حس جنگجویی گرفته بود و یاد جوانی اش افتاده بود کاردی که داشت با او نائنگی می قولد را برداشت و گفت آهااااای مردم آزار رساان😠بعد یهو فاز شعر گرفت گفت من آمده ام وای وای😐بعد بچه شد نشست زمین نوتلا قولد گفت بفلمایید🍫آنقدر سر نوتلا جن°°گ شد که فقط در آن دوره معلم ماند و نوتلایش ^_^ بس 🍓

ببخشید تو عکس گذاشتم آخه کامل جا نمیشد