پرنسس سرخ_2_8

#سهون# داشتم کتاب میخوندم که از پایین صدای در اومد.. با خودم گفتم حتما کریس هیونگ برگشته و رفتم طبقه ی پایین ولی سر و صدا نکردم تا چانیول هیونگ رو بیدار نکنم.. همه جا رو گشتم ولی انگار توهم زدم.. داشتم از پله‌ها میرفتم بالا که اتفاقی از پنجره ای که وسط راهرو قرار داشت دیدم یونسوک داره خیلی عادی می‌ره تو دریا.. دختره ی دیوونه بازم داره دردسر درست می‌کنه.. با سرعت خون آشامیم خودمو بهش رسوندم و از آب کشیدمش بیرون.. داشت کاملا غرق میشد.. مسخرست..نباید نگرانش میشدم.. بر خلاف دلم با اخم و تشر بهش خیره شدم : دختره ی دیوونه به خودت بیا.. انگار اصلا تو حال خودش نبود.. دستاش دور بازوهام بود و خیلی به هم نزدیک شده بودیم.. دستشو کشیدم و پرتش کردم روی شن ها و دستی لای موهام کشیدم.. مثل موش آب کشیده شده بودیم.. #چرا ساکتی واسه چی اومدی اینجا بازم میخواستی خودتو.. وسط حرفم پرید و گفت: من نمی‌خواستم.. انگار یکی داشت کنترلم میکرد میفهمی؟ دیگه ساکت شدم و چیزی نگفتم.. خونسرد از کنارش گذشتم و که صداشو از پشت سرم شنیدم: هی تو دستمو کشیدی پام پیچ خورد نمیتونم راه برم بیا کمکم کن.. دستمو مشت کردم..

#یونسوک# براید استایل بغلم کرد و به سمت خونه راه افتاد.. تمام مدت عین برج ز*ه*ر*م*ا*ر به رو به روش خیره شده بود و داشت حرصم میداد..انگار من پای اونو ناقص کردم.. در خونه رو با پاش باز کرد و پرتم کرد رو مبل که پام یکم تیر کشید و با غضب بهش نگاه کردم.. شونه بالا انداخت و رفت تو آشپزخونه یه قرص مسکن و یه لیوان آب واسم اورد.. بدون حرف از دستش گرفتم.. چانیول با قیافه ی خواب آلود اومد پایین و در حالی که چشماشو می‌مالید به ما زل زد: شما دوتا هنوز بیدارین؟ رفتین آب بازی این وقت شب؟ فردا صبحم میتونستین با اردکا برین آب بازی.. سهون پوکر فیس به چان نگاه کرد: هه هه هه هیونگ خیلی بی مزه ای.. #چان من پام پیچ خورد میشه واسم یخ بیاری؟ با تعجب نگام کرد و بعد تند تند سر تکون داد و رفت تو آشپزخونه.. تمام مدت سهون دست به سینه و پوکر داشت نگام میکرد منم چپ چپ نگاش کردم: چیه؟ مگه ارث باباتو خوردم؟

**************** صدای جر و بحث میومد و باعث شد از خواب بیدار بشم.. دلم هنوز درد کمی داشت ولی اونقدر زیاد نبود که نتونم راه برم... صداها واضح به نظر می‌رسید و انگار صدای کریس هم به گوش می‌رسید.. داشتم به پله ها نزدیک میشدم که دستم از پشت کشیده شد.. برگشتم که با یه موجود ریزه میزه رو به رو شدم.. اولش خیلی ترسیدم و شوکه عقب عقب قدم برداشتم.. همین که پاک لیز خورد و خواست بیوفتم سریع دستمو کشید که پرت شدم رو زمین و با حیرت نگاش کردم.. صدای عجیب غریبشو شنیدم: هی یونسوک منم جودی..ینی منو یادت نمیاد؟ وای جودی..اون علاوه بر اینکه گربم باشه دوستمم بود.. جلوش خم شدم و با تردید پرسیدم: خودتی؟

در اتاق رو قفل کردم و بدون توجه به سر و صدا های طبقه ی پایین روی مبل متوسطی که رو به روی تخت قرار داشت نشستم و به موجودی که وانمود می‌کرد جودیه خیره شدم.. وقتی اینو گفت تمام خاطرات پنج سال پیش یادم اومد.. من خیلی بچگانه رفتار میکردم به علاوه واسه ی پرنسس سرخ بودن خیلی بچه بودم و تحمل این اتفاقات رو نداشتم ولی.. دستشو جلو صورتم تکون داد و من به خودم اومدم: از کجا بدونم واقعا داری راست میگی؟ دستشو روی لباس پاره پوره ای که تنش بود کشید: منو تیفانی فرستاده در واقع ازم خواست کمکت کنم تا راحت تر بتونی اون اهریمن رو شکست بدی.. فقط من از قضیه ی تیفانی خبر داشتم پس ممکنه حقیقت داشته باشه..یه دفعه دستگیره ی در بالا پایین شد و صدای چانیول رو از پشت در شنیدم: یونسوک؟ حالت خوبه؟ چرا درو قفل کردی؟ باید اونا هم میدونستن که جودی برگشته ولی با یه ظاهر جدید.‌. بدون مکث از جام بلند شدم و قفل در رو باز کردم...

چانیول بلافاصله اومد داخل و مشکوک بهم نگاه کرد.. خیلی عجیب بود که از دیدن جودی تعجب نکرد.. سرمو برگردوندم که دیدم جودی نیست.. پس کجا رفت.. چانیول دستشو روی شونم گذاشت : ببخشید که باعث شدیم اذیت بشی.. سر تکون دادم و گفتم: کریس برگشته؟چان: آره.. #چرا دعوا میکردین؟ انگار میخواست چیزی رو از من مخفی نگه داره که لبخند پر اضطرابی زد و تند تند سر تکون داد: چیزی نبود فقط یه بحث کوچولو بود همین..گرسنت نیست؟ #چیزی میل ندارم چان: پس من میرم پایین اگه چیزی نیاز داشتی بگو بهم.. #باشه.. تا رفت بیرون و درو پشت سرش بست صدای جودی رو شنیدم: اونا نباید خبر دار بشن من اینجام باشه؟ حرفش منطقی به نظر میومد چون ممکن بود اعضا باور نکنن..

ناظر عزیز لطفاً منتشر کن محتوای بدی نداره 🥺🍒