نغمه سکوت پارت ۱۱

(از زبون وایرو یا همون ویپ) متاسفانه بعد از دعوای سوگند و اوجورا بیکاری به شدت بهم فشار می آورد به حدی که حتی یه لحظه وسوسه شدم فراموش نکنو بنویسم!اما بعد یادم اومد وسوسه کار شیطونه پس ننوشتمش⁦(｡•̀ᴗ-)✧⁩ تصمیم گرفتم یکم این اطراف قدم بزنم و اصلا نمیخواستم تو بقیه اتاقارو ببینم مدیونید اگه فکر کنید میخواستم فوضولی کنم! کلا سه تا در بود. اولی رو باز کردم.همون انبار خالی بود که ما رو تپه ای پرت کرده بودن توش.دومی رو باز کردم.یه اتاق مرتب و منظم که از بس توش گل و گیاه و شاخه درخت بود به جنگل میخورد:در و دیوارا با گل و گیاه تزیین شده بود یه کمد از جنس درخت زبان گنجشک یه گوشه بود(وایرو تو این داستان به درختا علاقه داره برای همین خوب اونارو میشناسه) کنار کمد یه میز از جنس بلوط بود(علت اینکه همه لوازم اتاق اوجورا از چوب و گیاه زنده ست اینه که گیاه ها به الف ها آرامش میدن) طرف دیگه اتاق هم یه تخت از درختی بود که نمیشناختم و روی تخت...

داد زدم:«همه بیاین اینجا بچه ها!» همه بدو اومدن.کلر انقدر پشماش ریخت که از حال رفت! روی تخت آیشا بود! یکم سوخته و بیهوش بود ولی زنده! اوجورا یه نگاه کرد و گفت:«توی اوایل جنگل پیداش کردم ومپایرا فکر کرده بودن مرده و ولش کردن منم اوردمش اینجا و یکم درمانش کردم.میشناسینش؟» مورگانا:«آره.اسمش آیشاست دوستمونه» تبی:«منو باش فکر میکردم مرده نگو کل مدت خواب بود⁦ಠ_ಠ⁩» کلر که بچه درسخونمون به حساب میومد آیشا رو یه معاینه فوری کرد و گفت:«خواب نیست تو کماست» کارول رو کرد به اوجورا و گفت:«یکم درمانش کردی یعنی چی؟» اوجورا:«الف ها علاوه بر جنگل جادوی درمان هم دارن ولی خوب...» میبل:«چرا سختش میکنی؟ جادوت تموم شده.» اوجورا سر تکون داد و گفت:«جادوی درمان الف از سنگ طبیعت میاد که الان دست ومپایراست.» میکا:«پس باید با ومپایرا یه مزاکره داشته باشیم.هم راگا هم آرنی و هم سنگ شما دستشونه.» حدیث:«البته اگه قبلش ترجیح ندن ب.خ.و.ر.نت» باران:«همزاد راست میگه.» الی:«یعنی آخرش ما میتونیم آیشامونو سرپا ببینیم یا نه؟» اوجورا:«اگه سنگ طبیعت رو یه جوری به آفتاب نشون بدیم من به اندازه ای نیرو بدست میارم تا اونو درمان کنم.» مورگانا:«حالا کم بالا سر مریض کل کل کنید برین بیرون.» تبی:«چشم خانم پرستار•-•» کلر:«چه حرف گوش کن شدی» کاترین:«پس میخوای لج کنه؟» و خلاصه همه اومدیم بیرون...

...هیچ کس هم شک نکرد چرا آیشا باید پیش اونا باشه...یا اگه اونجا بودن چرا کمکمون نکردن...

رفتم توی اتاق آخری.تمام تصوراتم به چخ رفت.انقدر عادی بود که ع.ق.م گرفت.انتظار داشتم موجودات جادویی و جادوگرا یه اتاق خفن داشته باشن پر وسایل جادویی ولی این عملا اتاق یه نوجوون شهری بود.ناامید شدم میخواستم برم که دیدم یکی از کشوها یکم بازه.منم به حریم خصوصی ملت احترام گذاشتم و بازش کردم ببینم توش چیه. مداد، دفترچه، یه کاغذ مچاله شده، یه ساعت مچی شکسته و یه عکس...با دیدن عکس شوکه شدم... چطور ممکنه...

ادامه دارد...؟