اوتسی قدیمی‌ترین قربانی شناخته شده قتل

اوتسی را دو کوهنورد آلمانی از نورنبرگ در ۱۹ سپتامبر ۱۹۹۱ پیدا کردند ،این دو کوهنورد در حالی که در رود یخی شنالشتال بوده اند و در حال نزدیک شدن به هاوبسلابیوخ در مرز میان اتریش و ایتالیا بودند، این مرد را پیدا کردند. نام اوتسی هم دقیقا از جایی که پیدا شده، الهام گرفته شده است.پیکر به جلو خوابیده و زیر یخ‌ها پیچیده‌شده او باعث شد دو کوهنورد ابتدا فکر کنند جسد تازه است ، یا شخصی مانند خلبان جنگ جهانی بوده .

این دو کوهنورد ژاندارمری اتریش را خبر کردند ،ژاندارمری اتریش با بی‌ظرافتی با یک مته دستی کوچک (که به سهو کفل اوتسی را هم سوراخ کرده‌بود) و یک تبر یخ‌شکن (که در روش‌های باستانشناسی کاربردی ندارد) او را از یخ‌رود بیرون کشیدند. پس از انتقال به اتریش و بررسیهایی متوجه شدند که اوتسی اخیرا به قتل نرسیده ، یا از خلبانان جنگ جهانی نبوده ، قدمت اوتسی به ۵۳۰۰ سال پیش برمیگرده ، از آنجایی که اوتسی در خاک ایتالیا کشف شد اورا به ایتالیا منتقل کردند ‌.

پس از انجام تحقیقاتی تا حدودی به هویت اوتسی پی بردند از جمله محل زندگی او ، اوتسی مردی با حول و حوش ۵۵ سال سن ، ۱.۶۵ متر قد،۵۰ کیلوگرم وزن ( در زمان م*رگ ) ، مو و چشمانی تیره ، ردایی از جنس سبزه و کفشهایی چرمی داشته همچنین او دارای مشکلات کبدی و انگل روده بوده. اما دلیل م*رگ اوتسی بیماری نبود ، بر اساس شواهدی که روی بدن اوتسی بوده به احتمال زیاد او به ق*تل رسیده ، اما چگونه ؟ (وسایل همراه با اوتسی)

علت م*رگ اوتسی چه بود ؟ پژوهش‌های شیمیایی مشخص کرد که آخرین ساعات زندگی او در فصل بهار بوده و آخرین گردش او احتمالا در محل فعلی روستای سنالس و ارتفاعات مشرف به آن برای پیدا کردن شکار بوده‌است. آزمایش‌های دقیق روی دستان او وجود چند جراحت را نشان می‌داد که احتمالا در یک نبرد در روزهای آخر عمرش اتفاق افتاده‌بود، نبردی که ممکن بود با قتل او مرتبط باشد. احتمالا این جراحت‌ها مانع به‌کارگیری تیرو کمان برای دفاع از خود شده‌بود. آنالیز غذای باقی‌مانده در روده او، مشخص کرد که چند ساعت قبل از م*رگ، وعده مفصلی شامل گوشت گوزن قرمز به همراه مقداری نان گندم خورده‌است.

با کنار هم قرار دادن این اطلاعات، پژوهشگران حدس می‌زنند که دشمنان مرد یخی احتمالا کینه و دشمنی با او داشته‌اند و در یک فرصت مناسب، وقتی او را تنها در کوهستان گیر آورده‌اند، کارش را یک سره کرده‌اند. پیش از این، پژوهشگران تصور می‌کردند که اوتسی با شکم خالی کشته شده‌است. بنابراین حدس می‌زدند که شاید در حال فرار بوده و مدتی غذایی برای خوردن نداشته یا زندانی بوده و به او غذا نمی‌دادند و او بعد از فرار ک*شته شده، اما آزمایش‌های جدید نشان داد که هرچند او یک بار در ۹ سالگی و بار دیگر در ۱۶ سالگی شاهد قحطی و بیماری سراسری بوده است، اما در زمان م*رگ بسیار هم به او خوش می‌گذشته و در روز م*رگش یک وعده کامل غذایی را با فراغت بال و فرصت کافی خورده است. پس احتمالا یک گروه مسلح از دشمن نمی‌توانسته دنبال او بوده باشد.

پژوهش‌های اخیر که توسط دکتر جیمز دیکسون از دانشگاه گلاسکو انجام شده، براساس موادی که در معده اوتسی کشف شده حاکی از آن است که او در ارتفاع ۱۰۰۰ متری و ۳۶ ساعت قبل از م*رگ غذای مفصلی خورده‌است. اما جسد اوتسی در ارتفاع ۳۲۱۰ متری پیدا شده‌است. برخی از خزه‌هایی که در ارتفاع کم رشد می‌کنند و اوتسی به‌همراه داشته، مهم‌ترین سرنخ‌های پژوهشگران بودند. دیکسون پراکندگی ۵ گونه از خزه‌های ارتفاعات پائین را بررسی کرد. زیستگاه بیشتر این خزه‌ها در دامنه‌های دره اشنالشتال بود.

نتایج کالبدشکافی باعث شد تا داستان جدیدی برای زندگی مرد یخی و بخصوص آخرین لحظات زندگی او گفته شود. متخصصان مغز و اعصاب تشخیص داده بودند که خونی که در قسمت پشتی جمجمه مرد یخی لخته شده بود، در واقع بر اثر ضربه یا آسیبی شبیه پرت شدن از یک صخره بلند بعد از اصابت تیر به پشت او ایجاد شده است. تحلیل و بررسی آخرین وعده غذایی که در معده او قرار داشت در کنار این ضربه که به سرش وارد شده، پژوهشگران را به این نکته رساند که او به آن منطقه رفته بود تا با خیال راحت استراحت کند و در پناه صخره، از وزش باد خنک در امان باشد و با خیال راحت گوشت شکارش را بخورد. غافل از اینکه کسی در کمین او نشسته و منتظر فرصت است.

در این اسلاید شبیه سازی قتل اوتسی را میبینم. اوتسی نمی‌دانست گوشتی که می‌خورد، آخرین غذای عمرش خواهد بود. ۱. اوتسی توقفی کوتاه کرده تا از خوردن کمی گوشت چرب که شکار کرده لذت ببرد. ۲. مدت کوتاهی بعد از خورد غذا، یک قات*ل، تیر کشنده‌ای را به پشت او شلیک می‌کند. ۳. احتمالا قات*ل ضربه محکمی هم به سر اوتسی هم زده تا کار جسم نیمه‌جان او را تمام کند. ۴. قات*ل مرد یخی، چوب پیکانش را از پشت مقت*ول خارج می‌کند تا از روی تیر، پی به هویت قات*ل نبرند.

شگفتی‌های آزمایش ژنتیک با استفاده از اطلاعات بدست آمده از ژن‌های او، اکنون ما می‌دانیم که مرد یخی موهای قهوه‌ای داشته و چشمانش هم قهوه‌ای بوده است. او به لاکتوز حساسیت داشته و نمی‌توانسته شیر بخورد. تحلیل‌های DNA همچنین نشان دادند که اوتسی احتمالا به یک نوع بیماری قلبی-عروقی مبتلا بوده که اگر او بر اثر اصابت تیر هم از کش*ته نمی‌شد، به‌زودی زود به‌خاطر سکته قلبی جانش را از دست می‌داد. شاید شگفت‌انگیزترین یافته محققان کشف ردپای باکتری خاصی به نام بورلیا بوگدورفری در بدن مرد یخی بود که او را به اولین انسانی تبدیل کرد که بیماری لایم (Lyme) در او مشاهده شده است. بنابراین او در روزهای آخر عمرش از تب، سردرد، خستگی، افسردگی و خارش پوستی رنج می‌برده‌است.

نوادگان امروزی اوتسی تحقیقات ژنتیکی نشان میدهد بازماندگانی از نسل مادری اوتسی دیگر در اروپا یافت نمی‌شود، اما بازماندگان نسل پدری او در اروپا بسیارند و در مناطقی چون جزایر ساردینیا و کورسیکا زندگی می‌کنند. اما از این جالب‌تر این که پس از بررسی اطلاعات ژنتیک حدود چهارهزار داوطلب، مشخص شد که ۱۹ نفر از اهالی منطقه تیرول ژن‌هایی دارند که در زیرگروه ژن‌های اوتسی هستند. از این هم هیجان‌انگیز تر اینکه سیمون گربر (Simon Gerber) یکی از کسانی که شباهت‌های بسیار زیادی از لحاظ ژنتیکی با اوتسی دارد، بیماری‌های مشابهی هم با او دارد ازجمله همان عدم تحمل لاکتوز! ( با احتمال بالا سیمون گربر از نوادگان اوتسی است )