رفاقت بی پایان p1

اون روز روز اول کلاس اول بود و من خیلی استرس و هیجان داشتم.. من قد بلندم به خاطر اینکه تحقیر بشم خیلی میترسیدم. رفتم داخل. مامانم رفت و من تنها موندم. توی صف کلاس دومی ها یه دختر نسبتا قد بلند دیدم که داره فقط به من لبخند میزنه

بعد من نا دیده گرفتم و گفتم داره مسخرم میکنع ولی نه این ادامه داد . من رفتم کلاس و زنگ اول گذشت. توی زنگ تفریح تو حیاط دیدمش که اومد سمتم و اسمم رو پرسید و منم فهمیدم اسمش ملیس هس. منم با روی خوش بهش گفتم باران و زود فرار کردم. از همون بچگی درونگر بودم .

بعدش اومدم کلاس رفتم نشستم و زیر لب فقط میگفتم خدایا منو مسخره نکنه. بعد دیدم دم دره کلاسه. اومد صدام کرد و گفت

دوس دارم باهات دوس بشم و منم خیلی استرسی ام خب باز فرار کردم. ولی بعد زنگ بعدی خودم رفتم پیشش و درونگر بودنم رو بهش توضیح دادم و اونم درکم کرد و گفت منم. بعد عصر که با خانواده رفتیم بیرون اونو تو ترافیک دیدم

بعد اون از پشت شیشه ماشین منو دید ولی باز من استرسی شدم و براش نمیدونم چرا دست تکون دادم. اونم یه لبخند ملیحی زد دوباره. دختر خوبی بود خلاصه.قابل اعتماد به نظر میرسید برام.

حالا اومدیم خونه و شام خوردم و رفتم خوابیدم. تو خواب دیدم که توی مدرسه فقط اون و من هستیم کلا کسی نیست و بعدش ملیس با چاقو میاد سمتم و درست میزنه از قلبم بعد پیگه آخیش خلاص شدم. منم طبیعتا از خواب پریدم که........