شاید داستان:)

نامه رو دستم گرفتم بودم، تو خیابون قدم میزدم و اشک میریختم. نمیدونم از خوشحالی بود یا غم... چرا؟ برای چی داشتی میرفتی؟ البته تو اونجا زندگی بهتری داشتی اما من چی؟ هوا کم کم ابری شد و بارون اومد؛ مثل اینکه آسمون هم دلش گرفته بود. ببین حتی آسمونم ناراحت کردی تا خودت خوشحال باشی.

گوشیمو درآوردم و نگاهی به ساعت انداختم، دیگه داشت دیر میشد باید میرفتم خونه. قدم هام رو تند تر کردم تا زودتر برسم. دلم میخواست به آغوش اتاقم پناه ببرم. وقتی رسیدم کسی خونه نبود، از فرصت استفاده کردمو زود رفتم تو اتاقم.

گیتارم رو برداشتم و آهنگی که همیشه دوست داشتی رو زدم تا شاید یکم آروم شم ولی حالم بدتر شد. گوشی رو برداشتم و بهت زنگ زدم؛ نباید جواب میدادی چون الان تو توی هواپیما بودی ولی در کمال تعجب جواب دادی. صدات شاد بودنتو به رخ میکشید. _الو، الو جولز؟ همیشه از اینکه جولز صدام میکردی خوشحال میشدم اما الان نه... اومدم جوابتو بدم که صدای وحشتناکی از پشت گوشی شنیدم! چه اتفاقی افتاد؟...

چند روز بعد: چرا بعد اون صدا گوشیتو جواب ندادی؟ چرا خبری ازت نشد؟ زیرنویس اخبار کشته شدگان بر اثر حمله هوایی... یک سری اسم رد میشد که اصلا برام آشنا نبود؛ به جز یکی‌شون! تو توی اون هواپیما نه تنها زندگی خودت بلکه زندگی منم با خودت بردی...