تفاوت زبان ژاپنی چینی و کره ای

با زبان چینی شروع می کنیم، زیرا قدیمی ترین زبان از بین سه زبان است. در واقع، سرزمین اژدهای قرمز قدیمی ترین زبان گفتاری را در حال حاضر در جهان دارد. ما در مورد زبانی صحبت می کنیم که قدمت آن به بیش از 3000 سال پیش باز می گردد....

چین چندین زبان گفتاری، صدها گویش و تنها یک سیستم نوشتاری دارد. زبان نوشتاری استاندارد چینی در سال 1913، یک سال پس از اعلام جمهوری چین، ایجاد شد. هر چند عجیب به نظر می رسد، در آن زمان هیچ زبان گفتاری مشترکی وجود نداشت و باید کاری برای یکسان سازی زبان انجام می شد. پس از گذر هزاره‌ ها و بقا، بالاخره یک فرم نوشتاری استاندارد پیدا کرد و اکنون یکی از پرگفتارترین زبان ‌ها در جهان است! بنابراین زبان چینی از ژاپنی و کره ای قدیمی تر است و جالب اینجاست که تأثیر زیادی روی هر دو داشته است

زبان ژاپنی در حالی که در زبان انگلیسی (و سایر سیستم‌ های زبانی مبتنی بر الفبا) حروف را کنار هم قرار می‌ دهیم تا کلماتی را برای بیان ایده ‌ها تشکیل دهند، خط چینی از کاراکترهایی تشکیل شده است که معانی جداگانه دارند (به نام “لوگوگرام” یا “لوگوگراف”).

زبان ژاپنی در حالی که در زبان انگلیسی (و سایر سیستم‌ های زبانی مبتنی بر الفبا) حروف را کنار هم قرار می‌ دهیم تا کلماتی را برای بیان ایده ‌ها تشکیل دهند، خط چینی از کاراکترهایی تشکیل شده است که معانی جداگانه دارند (به نام “لوگوگرام” یا “لوگوگراف”).

قبل از قرن چهارم پس از میلاد، ژاپن سیستم نوشتاری مخصوص به خود نداشت و به تدریج شروع به پذیرش خط چینی کرد و حروف چینی را در سبک ژاپنی خود ادغام کرد. زبان ژاپنی با حفظ دستور زبان خود از حروف چینی استفاده می کرد. بعد ها ژاپن زبان خود را با ایجاد دو خط دیگر تکامل داد: کاتاکانا و هیراگانا.

کره از نظر جغرافیایی نزدیک به چین واقع شده است و بنابراین جای تعجب نیست که زبان کره ای حروف چینی را نیز پذیرفته است. برخی از شخصیت‌ ها به خاطر ارزش ‌های صوتی، برخی دیگر بخاطر معنایشان، و برخی هم بخاطر صدا و معنایشان انتخاب شدند. کره زبان گفتاری مخصوص به خود را داشت، اما سیستم نوشتاری نداشت، و از این رو کره ای در نهایت حروف چینی را قرض گرفت.

اگر همه اینها وضعیت نسبتاً گیج کننده ای به نظر می رسد، وضعیتی که در معرض ابهام است، پس حق با شماست! در قرن پانزدهم این امر منجر به ایجاد زبان نوشتاری در کره برای ترویج سواد در میان مردم عادی

شد. با این حال، این موفقیت یک شبه نبود و مردم کره برای مدت طولانی از حروف چینی استفاده کردند. زبان کره ای تنها در قرن بیستم به طور گسترده تر مورد استفاده قرار گرفت. رشد اقتصادی یکی از دلایل این امر است، به خصوص که استفاده و یادگیری زبان کره ای راحت تر از زبان چینی است. در حالی که هزاران کاراکتر چینی وجود دارد، الفبای کره ای از 14 صامت اصلی و 10 مصوت اصلی تشکیل شده است.(سعی کردم به بهترین حالت توضیح بدم😔)

شد. با این حال، این موفقیت یک شبه نبود و مردم کره برای مدت طولانی از حروف چینی استفاده کردند. زبان کره ای تنها در قرن بیستم به طور گسترده تر مورد استفاده قرار گرفت. رشد اقتصادی یکی از دلایل این امر است، به خصوص که استفاده و یادگیری زبان کره ای راحت تر از زبان چینی است. در حالی که هزاران کاراکتر چینی وجود دارد، الفبای کره ای از 14 صامت اصلی و 10 مصوت اصلی تشکیل شده است.(سعی کردم به بهترین حالت توضیح بدم😔)