سایه های گذشته 1

او پشت میزش نشسته بود، نگاهش سرد و خیره، چهره‌ای که ترکیبی از ظرافت و تاریکی داشت. پوستی به رنگ ماه، چشمانی عمیق و پر از رمز و راز که هر کسی را به درون خود می‌کشید. موهای سیاهش به صورت بی‌نظمی طبیعی بر روی پیشانی‌اش ریخته بود و جذابیتی غیرقابل انکار به چهره‌اش می‌داد.

درون این اتاق تاریک و متروک، او تنها بود، اما حضوری سنگین و ناشناخته همه جا حس می‌شد. صدای ناپیدای باد از پنجره‌ای نیمه‌باز وارد اتاق می‌شد و پرده‌ها را به آرامی می‌جنباند. چراغی کم‌نور فضای اتاق را روشن کرده بود، سایه‌ها بازی می‌کردند و احساس ناامنی و نگرانی را تقویت می‌کردند.

او مردی بود با گذشته‌ای پیچیده، داستانی که تنها او می‌دانست و هیچ‌گاه برملا نکرده بود. لباسی چرم و سیاه بر تن داشت که همانند زرهی در برابر جهان بیرون او را محافظت می‌کرد. هر حرکتش با دقت و قدرت بود، همچون شکارگری که همیشه آماده‌ی حمله است.

در حالی که به دوردست‌ها خیره شده بود، ذهنش مشغول نقشه‌ها و طرح‌هایی بود که می‌توانست آینده‌اش را تغییر دهد. او از تاریکی برخاسته بود، اما قصد داشت نور را به دنیای خود بازگرداند، هرچند که این نور برای او همیشه همراه با سایه‌های گذشته‌اش بود.

در این اتاق، او تنها نبود. حافظه‌ی او، خاطراتی از عشق و خ*یان*ت، قدرت و ضعف، همه در کنار او بودند. او مردی بود که از درد و تاریکی عبور کرده بود و حالا آماده بود تا با هر چالشی روبرو شود. داستان او، داستانی از بقا، از پیدا کردن راه در میان تاریکی و پیدا کردن نوری که او را به جلو می‌برد، ادامه داشت.