تکامل اعتماد؛اعتماد نابود می شود؟

در مقابل دستگاهی هستی که اگر در آن ۱ سکه بیاندازی، ۳ سکه به بازیکن دیگر می‌رسد. اگر بازیکن دیگر ۱ سکه در آن بیاندازد، ۳ سکه به تو می‌رسد. هر دو اختیار دارید که همکاری کنید (سکه داخل دستگاه بیاندازید) یا تقلب کنید (سکه‌ای داخل دستگاه نیاندازید).

مقلد: سلام! من با همکاری شروع می‌کنم، بعد از آن هرکاری که تو بکنی، من هم تکرار می‌کنم.همیشه متقلب: ضعیف طعمه قوی می‌شود.معصوم: بچه‌ها بیا با هم دوست باشیم!کینه‌ای: هی رفیق، خوب گوش بده، من با همکاری شروع می‌کنم، و به همکاری ادامه می‌دهم، اما اگر حتی یک دفعه به خودت اجازه بدی که تقلب کنی، تا قیام قیامت تقلب می‌کنم و حالت رو می‌گیرم.کاراگاه: من اول تو را تحلیل می‌کنم. شروع من اینطوری است: همکاری، تقلب، همکاری، همکاری. اگر تقلب کنی، مقلد میمون صفت می‌شوم. اما اگر اصلا تقلب نکنی، مثل همیشه متقلب ازت سوءاستفاده می‌کنم. به همین سادگی!

نوئبت مسابقات نهایی میرسد،فکر میکنید کدام در نهایت برنده میشوند؟:معصوم،کینه ای،مقلد،همیشه متقلب،کاراگاه

مسابقه ادامه دارد...

برنده مقلد است! مقلد نامهای فراوانی دارد. قصاص، فداکاری متقابل، چشم در برابر چشم، این به آن در، یا زندگی کن و بگذار زندگی کنند. برای همین بود که در جنگ جهانی اول صلح پدیدار شد. وقتی که مجبوری همان بازی را با همان فرد خاص بارها و بارها تکرار کنی، مقلد فقط برنده نبرد نیست، برنده جنگ است

همه بازیکن‌ها دوتا دوتا با هم بازی می‌کنند و مجموع امتیاز هر کدام را حساب کن.۲- حذف بازنده‌ها ۵ بازیکنی که از همه بدتر بوده‌اند را حذف کن. (اگر امتیازشان مساوی بود، به طور تصادفی حذف کن)۳- تکثیر برنده‌ها از روی هر یک از ۵ بازیکن برتر یک کپی بساز. (اگر امتیاز برابر بود،‌ تصادفی انتخاب کن)... و تکرار کن، هر چقدر که عشقت می‌کشد. توجه: در عالم واقع لازم نیست که یک بازیکن به صورت فیزیکی حذف شود. تنها کافی است که فرهنگ تغییر کند، مثلا یک بازیکن، استراتژی ناموفقش را رها می‌کند و سعی می‌کند از استراتژی موفق پیروی کند. خوب حالا ...

بیایید با این جمعیت شروع کنیم: ۱۵ معصوم, ۵ همیشه متقلب ، و ۵ مقلد. (فعلاً از کینه‌ای و کاراگاه صرف نظر می‌کنیم) قرار است که چرخه مسابقه، حذف بازنده و تکثیر برنده را چندین بار تکرار کنیم. بیایید دوباره شرط ببندیم. به نظر کدام یک در اولین مسابقه برنده می‌شود؟

مقلدین وارث زمین هستند! در بلند مدت مقلدین برنده شدند!همیشه متقلب چند دور اول را خوب آمد, اما در انتها، سوءاستفاده چی بودن به زمین کوبدشان. این مرا یاد گفته‌ای از البرت هابارت می‌اندازد: «ما با گناهانمان عذاب می‌شویم، نه به خاطر آنها»

اینطوری می‌شود که دو مقلد یک اشتباه کوچک را تبدیل به یک چرخه بی پایان انتقام گیری می‌کنند.

بیایید چند چهره جدید را به شما معرفی کنم! (یا کلاه جدید!)مقلد مهربان: سلام! من مثل مقلد هستم، با این تفاوت که تنها وقتی تلافی می‌کنم که دوبار پشت سر هم به من خیانت کرده باشی. بار اول می‌تواند فقط یک بدشانسی بوده باشد. ساده:سلام، من با همکاری آغاز می‌کنم، اگر تو هم همکاری کنی، من دقیقاً همان‌کار دور قبلم تکرار می‌کنم. اگر خیانت کنی، برعکس همان کار دور قبلم را انجام می‌دهم. شانسی:من یک سکه می‌اندازم، اگر شیر آمد همکاری می‌کنم، اگر خط آمد، خیانت می‌کنم.

نظریه بازی نشان می‌دهد که برای شکل گرفتن اعتماد سه چیز لازم داریم:۱- تعاملات مکرراعتماد روابط را پا برجا نگه می‌دارد، اما قبل از اینکه اعتماد به وجود آید، باید از تکراری بودن تعاملات در آینده با خبر بود.۲- امکان برد-بردباید یک بازی با مجموع امتیازات غیر صفر را بازی کنید، یک بازی که در آن هر دو بازیکن بتوانند به یک وضیعیت مطلوب دست یابند -- یک برد-برد.۳- سوءتفاهم کماگر سوءتفاهمات زیاد باشند اعتماد از بین می‌رود. اما اگر تنها مقدار کمی سوءتفاهم وجود داشته باشد، سود در بخشندگی بیشتر است.البته در دنیای واقعی اعتماد از عوامل بیشتر تأثیر می‌گیرد، مثل شهرت، ارزش‌های مشترک، قرارداد، مشخصات فرهنگی و غیره و غیره. و بیایید فراموش نکنیم ...

اگر همه نظریه‌بازی فقط یک پیام داشته باشد، آن پیام این است: اینکه بازی چه باشد، تعیین می‌کند که بازیکن‌ها چه می‌کنند. مسئله نبود اعتماد نیست، بلکه مشکل اصلی این است که محیط ، جلوی تکامل اعتماد را می‌گیرد. شاید ساده لوحانه یا بدبینانه باشد -- اینکه ما فقط حاصل محیط‌مان هستیم -- اما همان‌گونه که نظریه بازی به ما یادآوری می‌کند، ما برای یکدیگر نقش محیط را ایفا می‌کنیم. در کوتاه مدت، بازی، بازیکن‌ها را تعریف می‌کند، اما در بلند مدت، این ما هستیم که بازی را تعیین می‌کنیم. بنابراین، تلاش خودت را بکن تا شرایط تکامل اعتماد فراهم شود. ارتباط برقرار کن، موقعیت‌های برد-برد را بیاب، و در ارتباطات واضح و شفاف عمل کن. شاید آن موقع بتوانیم به هم دیگر شلیک نکنیم، از سنگرها بیرون بیاییم، از سرزمین بی‌صاحب رد شویم و با هم باشیم...