خاطره ی شیرین 2

۲ هفته از اومدنم گذشته بود خیابون ها همون حس قدیم رو داشتن من با هر وجب توکیو با بچه ها خاطره داشتم و هر قدم راه خاطره ای به ذهنم میومد توی یک کافه کار پیدا کردم و زمانم رو با اون میگذروندم درحال رفتن به سمت کافه ای بودم که توش کار میکردم با دختری با موهای بلوند که تا کمرش بود برخورد کردم و به زمین خوردم دختر منو نگاه کرد گفت: اوه متاسفم! خوبین؟ اون دختر خیلی آشنا بود تو فکر بودم دختر همینطور صدام میزد ولی من غرق در خاطرات بودم که بلند گفتم: اما! اون دختر گفت: از کجا اسم منو میدونی؟.....دوهی؟!

هم رو محکم بغل کردیم از بچگی باهم بودیم، موهای هم رو می‌بافتیم اون درمورد عشقش به دراکن می‌گفت و از من مشاوره میخواست بعد از پنج سال بغلش آرامش بخش بود، دلم براش تنگ شده بود اما: باورم نمیشه! کجا بودی؟ چه اتفاقی افتاد؟ میدونی چقدر نگرانت بودیم؟ دوهی: ت-توضیحش سخته، م-من.... اما: خیلی خب، بیا صبور باشیم قیافه ی اما نگران بود ولی سعی میکرد منو درک کنه و سوالی نپرسه.....بغض میکنم و میگم: دلم برات تنگ شده بود و دوباره به آغوش کشیدمش

هم رو محکم بغل کردیم از بچگی باهم بودیم، موهای هم رو می‌بافتیم اون درمورد عشقش به دراکن می‌گفت و از من مشاوره میخواست بعد از پنج سال بغلش آرامش بخش بود، دلم براش تنگ شده بود اما: باورم نمیشه! کجا بودی؟ چه اتفاقی افتاد؟ میدونی چقدر نگرانت بودیم؟ دوهی: ت-توضیحش سخته، م-من.... اما: خیلی خب، بیا صبور باشیم قیافه ی اما نگران بود ولی سعی میکرد منو درک کنه و سوالی نپرسه.....بغض میکنم و میگم: دلم برات تنگ شده بود و دوباره به آغوش کشیدمش

میدونم کم بود ولی همین الان میرم پارت ۳ رو میزارم😉 همه چی از پارت سه شروع میشه