شعر؟🪐

سینه از آتش دل درغم جانانه بسوخت/ آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت/ تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت/ جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت🖤

به چنگ آورده ام گیسوی معش.وقی خیالی را/خدا از ما نگیرد نعمت آشفته حالی را🖤

تا رنج تحمل نکنی،گنج نبینی/تا شب نرود صبح پدیدار نباشد🖤

زنده‌ایم اما از این رنجی که نامش زندگی‌ست/غیر تکراری ملال آور چه باقی مانده است؟🖤

صد بار گفتم می‌روم،یکبار نشنیدم بمان/ یکبار گفتی می‌روم،صد قفله کردم خانه را🖤

بی کسانیم،گذاری به سر ما که کند/ مگر از گریه گهی بگذرد آب از سر ما🖤

بگذار بگویند و بگویند و بگویند،تو استوار بمان، هم‌چو دیواری محکم بعد از آوار بمان🖤