جشن مردادگان در ایران باستان

مرداد با اینکه چند ماه بعد از بهار است اما همچنان جلوه‌های زیبا از طبیعت در این ماه دیده می‌شود. زیبایی‌های این ماه تابستانی شامل فراوانی نعمت، انواع میوه‌های خوشمزه، طبیعت سرسبز و آسمان آبی و پرستاره است. در ایران باستان این جشن را به فرشته‌ای از مقربان درگاه اهورامزدا نسبت می‌دهند.

وظیفه اصلی این فرشته نگهداری از جهان است و او تلاش می‌کند که تمامی بیماری‌ها و گرسنگی‌ها را از بین ببرد. در نهایت مردم هم به پیروی از این فرشته روز جشن امردادگان را به شادی و پایکوبی مشغول می‌شوند

مرداد معنی نیستی و مرگ می‌دهد اما با اضافه‌شدن الف در اول آن معنی آن به‌یکبار عوض می‌شود و از مرگ و نیستی به رستگاری یا جاودانگی تبدیل می‌شود بنابراین اسم این جشن امردادگان است. امرداد وظیفه نگهبانی از گیاهان و نگهداری از رمه‌ها را دارد. او می‌کوشد گیاهان پژمرده نشوند و بیماری و مشکلات را از بین ببرد‌.

نياکان ما در اين روز به باغها و مزارع خرم و دلنشين می رفتند و پس از نيايش به درگاه اهورامزدا اين جشن را با شادی و سرور در هوای صاف و در دامن طبيعت برگزار می کردند

با وجود این‌که مردادماه فصل میوه‌های رنگارنگ و آبدار تابستانی بوده است و همچنین در این ماه رودخانه‌ها به دلیل آب شدن یخ کوه‌ها پر آب می‌شدند باز هم مردم ترس از خشکسالی و قحطی را داشته‌اند.

آن‌ها بر این باور بودند که با شکرگزاری از خداوند بزرگ می‌توانند از قحطی و خشکسالی نجات پیدا کنند. این جشن هنوز در میان زرتشتیان به مناسبت نگهداری از گیاهان با سرود و دعا و نیایش و به درگاه خداوند برگزار می‌شود