دختر ستاره ای ۲۲

رفتم حموم‌. از همه جام رنگ سبز میومد بیرون رسما. بعد از یک ساعت دوش آب گرم، اومدم بیرون. خودمو خشک کردم و یه لباس نو پوشیدم. نزدیک دو هفته بود که پیش بروسم، و شاید باورتون نشه ولی خیلی خوش میگذشت. من داشتم کم کم تبدیل به یه آشپز درجه یک میشدم.😂 بروس هم دو روز در هفته میرفت دانشگاه تا تدریس کنه. وقتی هم میومد خونه من مجبورش میکردم تا بهم مخلوط کردن مواد خطرناک و یاد بده. واقعا حس میکنم یه جا بدردم میخوره. به هر حال الان میتونم با مخلوط کردن بعضی مواد ،جون یه نفرو نجات بدم، یا بکشمش.🦦 روزایی که بروس از دانشگاه میومد من واسش غذای ایرانی درست میکردم و مجبورش میکردم تا بخوره و نظرشو بگه. شاید فکر کنین این کار خیلی دیکتاتورانس، ولی! خداوکیلی چرا نباید یکی از فسنجون خوشش بیاد؟ اما! از بقیه غذاها خوشش اومد. مگه نه بروس!؟ بروس: هاع؟ آره آره راست میگه، ماکارانی خیلی خوشمزه ست. صبا: هوی نمیخوای ادامه ی درس دیروز و بهم بدی؟ بروس: رسما معلم مجانی گیر اوردیا! من پول میگیرم اینارو درس میدم. صبا: خب پس از این به بعد داشتی میومدی خونتون ،غذا هم بگیر. بروس: ببخشید ، اشتباه کردم. ولی جدی، تموم شد. چیزی ندارم که بخوام بهت یاد بدم. تو الان همه ی اصلی هارو بلدی.

صبا: ولی.... بروس: یه فکری به سرم زد! چرا نمیری مدرسه؟ خیلی هم خوبه.صبا: بروس! ببند دهانت را. من مدرسه نمیرم! برم اونجا انسان های رو مخه،چندش و ببینم؟ نه عمرا! بروس : یکم تعامل با آدما بد نیس ، شاید از یکی خوشت اومد.صبا:حرف نزن واقعا. بروس: باشه، حالا انقد داد نزن. اوه راستی، بت گفتم؟ هفته ی دیگه تونی میاد.(بروس: فکر کنم خیلی دلتنگشه😃) صبا: چیییییی؟! چرا زودتر بهم نگفتییی!؟ بروس: اصلا نمیخواستم بهت بگم تا یهو بیاد اینجا خوشحال شی. صبا: منظورتتتت چیهههه؟!( بروس: فک کنم خوشحال نشد🦦) بروس:خب ببین جدا نمیدونم مشکلت باهاش چیه. ولی من تورو رسما اینجا نمیتونم نگه دارم. نمیگم مشکل تویی ها( مشکل خودشه)ولی این مکان مناسب بزرگ کردن یه تینیجر نیست. صبا: من جدا مشکلی با تونی ندارم فقط باهاش کنار نمیام. هعی! باش .(بروس: آره چون شبیه همین😐😒) ۳ روز بعد...توی مک دونالد: صبا: خب من همبرگرد میخورم. بروس: اوکی ، منم سیب زمینی. گارسون: نوشیدنی؟ صبا: اسپرایت. بروس: آب. صبا: منظورت چیه، میخوای آب بخوری؟ بروس: نوشابه ضرر داره. صبا: ایش... واستا بینم... اینا اومدنننننن کههههه!

بروس: کی؟ چی؟ کجا؟ صبا: تونی و پپر اومدن. بروس: نه فک نکنم. از کجا میدونی؟ صبا: نگاه کن (نشان دادن صفحه ی ساعت) بروس: آره، چه خوب. واستا بینم تو چجوری به دوربین های اونا دسترسی داری؟ صبا: عام ،چون با جارویس در ارتباطم. بروس: چجور.... وللش. صبا: خب خداروشکر از دست من راحت میشی، نه؟ بروس: نه نه نه ، معلومه که نه من راحت بودم از دست تو😂 صبا: بمیری. اوه یه ایده دارم! بروس: چیه؟ صبا: خب ببین تونی میخواد الان هپی بفرسته سراغم. ولییییی، چرا ما نریم اونجا؟ بروس: نه نمیشه.. یعنی چرا آخه.. صبا: انقد دلیل نیار. بروس: خب من اصلا ماشین ندارم. کی تا اونجا میخواد ببرتت؟ صبا: با تاکسی میریم، اصلا نشد با مترو میریم خو. بروس: یعنی تو مشکلی نداری میخوای با وسایل نقلیه بری صبا: نه چرا باید داشته باشم؟ به این خوبی، تازه سریع ترم میرسیم. بروس: باشه، پس یادت باشه پیشنهاد خودت بودا.صبا: ایول! رفتیم خونه و من وسایلمو جمع کردم، بعدم رفتیم به ایستگاه مترو‌. و یه چیز خیلی جالب دیدم، بروس کارت مترو داشت🦦 ولی برای من کمی پول پرداخت کرد. ایستاده بودیم پشت خط زرد تا قطار برسه.

تعداد آدمای اونجا اونقدر زیاد نبود و من از این بابت خوشحال بودم. بروس: میخوای دستمو بگیری؟ صبا: نه، واسچی باید دستتو بگیرم؟ مگه کودکم؟ بروس: نه، ولی خود دانی. همون موقع قطار رسید و ما داشتیم میرفتیم به سمت در یکی از واگن ها. نزدیک در که شدیم ... انبوهی از مردم دویدند سمت ما. من هم از پشتم احساس فشار میکردم، همه همدیگرو و هل میدادن. داشتم پرت میشدم تو قطار ! به خاطر همین سریع دست بروس و گرفتم. بروس: خوبه گفتم. صبا: خب من از کجا باید میدونستم این همه آدمه یهو پیداشون میشه. کسی نبود اونجا. انقد اوضاع بد بود که جا نبود ما بشینیم. فقط وایساده بودیم. من میله وسط قطار و گرفته بودم و بروسم کنارم وایساده بود. چند دقیقه گذشت و یه مردی کنار بروس بود که داشت کتاب میخوند. یهو سرشو از توی کتاب اورد بیرون و گفت: وای! دکتر بنررررر!؟ بروس روشو کرد سمت من و گفت: هیچ کس منو نمیشناسه این چرا میدونه من کیم! غریبه : من عاشق کاراهای شمام، الان داشتم کتاب جدیدتون رو میخوندم! بروس: باش باش، ممنونم.

غریبه: من حتی عاشق اون موقع عم که شما سبز... صبا:😂😂 بروس: یه کلمه دیگه حرف بزنی از اینجا پرتت میکنم بیرون. فهمیدی؟ غریبه: ببخشید ، میشه یه امضا به من بدین؟ بروس: باش، فقط دیگه حرف نمیزنیا! غریبه : بفرمایید دفتر و خودکار. پس از چند ساعت طاقت فرسا رسیدیم به نیویورک. از قطار پیاده شدیم و رفتیم. بروس یه تاکسی گرفت . ما سوار شدیم. راننده: سلام. مقصدتون کجاست؟ بروس: تو بلدی دیگه بگو کجا باید بره. صبا: بله... ( آدرس خونه ی تونی) من کم کم تو ماشین خوابم گرفته بود . اما به سختی چشامو باز نگه داشتم. بعد از گذشتن از ۷ خوان رستم. بالاخره رسیدیم جلوی در خونه. صبا: جارویس در و باز کن. در باز شد و ما رفتیم داخل. هیچ کس نبود و هیچ صدایی ام نمی اومد. بروس: ایسگامو گرفتی این همه راه؟ هیچ کس نیست که!؟ همون موقع پپر از پله ها اومد پایین. پپر: سلامممم! ( اومد بغلم کرد، منم شوکه شده بودم) پپر: اینجا چیکار میکنین؟ میخواستیم بیایم دنبالت. و در همین حین سر و کله ی تونی هم پیدا شد. تونی: این همه صدا از کجا میاد..... ععه سلام! داشتیم میومدیم که... صبا: انقدر دروغ نگو. بگو داشتی هپیو میفرستادی دیگه‌.

پپر: مگه میشه ؟ نه من نمیذاشتم! تونی: چطوری بروس ، چه خبر؟ اذیتت نکرد که؟ صبا: منظورت چیه؟ الان بفرسمت به یه دنیای دیگه خوبت میشه؟! تونی: اوه وواو آرام باش. من تازه از سفر برگشتم. پپر: دکتر بنر، اینارو ولشون کن، میخوان تا صبح باهم جر و بحث کنن. ما میتونیم بریم. بروس: بله، خانم پاتس. حتما! منو تونی بهم نگاه کردیم... تونی: حرف نزن، فقط بیا بریم. (درحال رفتن پشت سر پپر و بروس) صبا: خب خب بگو ببینم سوغاتی واسم چی اوردی؟ تونی: هاع؟ مگه باید برات چیزی میوردم؟ صبا: هعی از دست تو. نمیدونم خودت چی فک میکنی؟ تونی: برات شومیز اوردم. البته فک نکن من اوردما اگر.... صبا: پپر نبود نمیخریدی ، میدونم. جدا یکم آدم باش. تونی: میدونی که من هنوز ازت بزرگ ترم. صبا: خب؟ تونی: درست حرف بزن. صبا: چشم، امر دیگه ای ؟ تونی: نیست. پپر : من غذا پاستا درست کردم. بیاید بنشینید. بروس: خب من دیگه برم فکر کنم محموله ی شما رو به موقع تحویل دادم. تونی: آره ، دستت درد نکنه. پپر: دکتر بنر ، بنونید با ما شام بخورید. صبا: بروس بمون دیگه🥺. بروس: هعی! باشه. سر سفره. بروس: تونی ولی قرار نبود انقد قشنگ بتونه نقاشی بکشه.

تونی: بد نمیکشه ولی خب. پپر: راستییی! اون طراحیتو دیدم. خیلییی خوشگل بود. زدمش به اتاق. تونی: آره رسما زدتش جلوی چشم! هر روز که از خواب پا میشم باید ببینمش. صبا: نزار حرف بزنم!! بروس: 😅 تونی انقد اذیتش نکن، دختر خوبیه. صبا: ولش کن بروس ، انسان خیلی ناپاکیه. پپر! این خیلی خوشمزه شده! بهم یادش میدیا! پپر: والا تو خودت بهتر از هرکس دیگه ای بلدی، باید خودم یه دوره بیام پیشت.😅صبا: درسته غذا های ایرانی خوب میپزم ولی اینا راست کار توعه. (شام تموم شد و بعد از دو ساعت بروس هم تصمیم گرفت بره) بروس: خب خب من برم که فردا بتونم به کارام برسم، دستتون درد نکنه. پپر: خواهش میکنم. صبا: هعی بروس، باز ببخشید اگه خیلی تو دست و پات بودم. تونی،صبا،پپر: خدافظ! صبا: من خیلی خوابم میاد، شدیدا روز خسته کننده ای بود، پس شب خوش. پپر: آره منم همینطور خستگی راه مونده تو تنم. شب بخیر. تونی: منم.... صبا: تو یکی حرف نزن، این چند ساعتی که از سفر برگشتی به اندازه ی کافی رفتی رو اعصابم.(صحنه‌را ترک میکند)