ماجرای به زندگی برگشتن بیل در ابشار جاذبه

شما جای میبلین. من رو پای دیپر خواب بودم .اون هنوز خوابه ولی من نیم ساعتی میشه که بیدارم. باید بزارم بخوابه این مدت بهش سخت گذشته. بیل:سلام خانم خانوما من:بی.. بیل ما که تورو از بین برده بودیم.چطوری!؟ _خب بزار توضیح بدم.من حدس می زدم عمو هاتون این کارو بکنن .پس یه کپی از خودم ساخته بودم و شما اونو نابود کردین. +خب چی میخوای بد ذات؟ _خب بزار ببینم.... اوه رسیدین....ولی من دیپر رو برمیدارم.

بیل دیپر رو برد. بزار از اتوبوس پیاده شم. ای وای افتادم تو چاله!اینجا دیگه چه جهنم دره ایه بیل: مثل اینکه پیدامون کردی.میبل دیپر به یه دیوار که زیرش یه اتیش بزرگ روشنه بسته شده بود. دیپر :مـ میبل کمک!! من :بیل .همین الان دیپر رو ول کن! بیل :باشه هرچی تو بگی😈 دیپر داشت میوفتاد تو اتیش .سریع پریدم و نجاتش دادم.یه دروازه جلومون ظاهر شد.

می خواستم با دیپر فرار کنیم ولی دیپر بیهوش بود.مجبور شدم کولش کنم.هعی از این دنیا به دنیای دیگه می رفتیم. با یه دروازه رسیدیم کلبه راز.سریع دوییدم تو کلبه. استن: سلام عسلی.... میبل دیپر چی شده!؟ فورد:چه خبره؟! میبل: توضیح میدم .به هردوتون ، الان دیپر دو ساعته کی بی هوش و هیچ چیز مهمتر از این نیست!

عمو استن و عمو فورد به هم نگاه کردن و با کمک هم دیپر رو بردن تو اتاق