تاریخچه نقاشی

نقاشی تاریخ عجیبی دارد، پیش از هرچیزی قدمت داشته و تا امروز پررنگ در زندگی‌مان حضور دارد. در کودکی سرگرم و در بزرگسالی متحیرمان کرده است. نقاشی می‌تواند در لحظاتی که کلمه‌ها الکنند، یاری‌مان کند. روی دیوارهای خیابان‌ها نشانه عصیان باشد و روی تابلوها پیش‌زمینه‌های ذهنمان از زیبایی را در هم بشکند و ما را شگفت‌زده کند.

قدمت اولین نقاشی‌ها به ۴۰۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد. تصاویری هندسی که روی دیوارهای غارها حک شده است یا حیواناتی که در حال شکار به تصویر درآمده‌اند. تحلیلگران درباره نقاشی‌های غارها نظرات مختلفی داده‌اند، برخی حدس می‌زنند که این نقاشی‌ها برای به تسخیر درآوردن روح حیوانات است و برخی آن را احترام به طبیعت و درک اطراف تفسیر کرده‌اند. دلیل این نقاشی‌ها هرچه باشد، آن‌ها از نظر زیبای‌شناسی شگفت‌انگیزند و با برخی از بهترین آثار نقاشی مدرن رقابت می‌کنند

در تمدن‌های اولیه نقاشی روی سفال یا ظروف فلزی و چوبی دیده‌ می‌شد. در بسیاری از کشورها جنبه تزیینی یا جادویی پیدا کرد و بر روی دیوارها کشیده می‌شد. در چین و مصر باستان بسیاری از این نقاشی‌ها دیده می‌شود. در متون یونان باستان از نقاشی‌هایی به شدت شبیه به واقعیت یاد می‌شود اما اثری از آن‌ها نمانده است.

در قرون وسطی نقاشی به نقاشی مذهبی و تصویرگری کتاب مقدس و کلیسا محدود شد، اما در رنسانس جانی تازه گرفت و بسیاری از نقاشی‌های مهم تاریخ هنر در این دوره خلق شد. نقاشان نئوکلاسیک تلاش کردند تا کمال و زیبایی را در آثارشان نشان دهند، همه‌چیز دقیق و محاسبه شده باشد، پرسپکتیو به نحو احسنت رعایت شود و آثار هنری‌شان یادآور شکوه یونان و روم باستان باشد

ظهور عکاسی در قرن نوزدهم هنر نقاشی را به چالش کشید، اگر تا امروز به تصویر کشیدن واقعیت به شکلی دقیق یکی از معیارهای سنجش مهارت نقاشان بود و از نقاشی برای ثبت تصاویر استفاده می‌شد، حالا دستگاهی این کار را بسیار دقیق‌تر از هر نقاشی انجام می‌داد

پس از ظهور عکاسی و در دوران مدرن دیگر ثبت واقعیت اهمیت خود را از دست داد و نقاشی‌ها شکل دیگری به خود گرفتند. قرن بیستم پر از سبک های نقاشی و جنبش‌های هنری‌ای است که یکی پس از دیگری ظهور می‌کنند و تصور ما را از نقاشی به چالش می‌کشند. دیگر فرم یا مفهوم یا نگاه هنرمند است که مهم است.