دخترستاره ای ۱۴

ناتاشا ما کجا میریم؟ گفت: مسافرت دیگه. گفتم: اینجا پایگاه هایدراست! گفت: سر رامون به اونجا هم سر میزنیم. خوش میگذره نگران نباش. گفتم: من که مشکلی ندارم، ولی به کشتم ندی هیچی اشکالی نداره. گفت: انقد جون دوست نباش. موتور و یه جا زد کنار و گفت: ۵۰۰ متر جلوتر از در پشتی باید بریم تو. خب تو میدونی اینجا چی نگه میدارن؟ گفتم: ناتاشا درسته من آینده رو میدونی ولی فقط واقعه های مهم . من چیزی درباره ی اینجا نمیدونم. گفت: هعی! خب الان چیکارت کنم؟ گفتم: من میتونم اینجا منتظر بمونم تا تو بیای. گفت: باشه، فقط تو امانتی دست من، همینجا بمون. تو این مدتی که ناتاشا رفته بود داخل پایگاه هایدرا، داشتم به این فکر میکردم که ناتاشا هیچ وقت کاری و بدون دلیل انجام نمیده. من و اینجا برای چی اورده بود؟ تحویلم که نمیخواسته بده. پس چی؟ تو فکر این بودم که از توی آینه ی موتور یکی داشت میومد سمتم. ناتاشا نبود! طرف بهم حمله کرد. فکر کرده بود ندیدمش. جاخالی دادم. روی پیرهنش علامت هایدرا بود. قطعا یکی از نگهبانا بود. دوباره میخواست بگیرتم که با مشت زدم تو سرش و بیهوش شد. دستم تا یه ربعی درد میکرد. ناتاشا خیلی دیر کرده بود. نگران شده بودم.

ولی بهم گفته بود وارد پایگاه نشم. گوشی(از اینا که میزارن تو گوش تا باهم در ارتباط باشن) 😂 اونو هک کردم. گفتم: ناتاشا صدای من و داری؟ گفت: تو، تو چجوری.... بعد یهو صدای شکستن استخون همراه با ناله اومد. گفتم: نمیای؟ گفت: مشغولم فعلا. قطع کرد. ای بابا. چرا اینا با ما اینجوری رفتار میکنن.🦦 ناتاشا بعد از چند دقیقه ای داشت بدو بدو میومد. سوار موتور شد و به سرعت نور فقط حرکت کرد.پشت سرمون مامور ها بودن! ناتاشا با یک دست رانندگی میکرد و با یه دست دیگه تیر اندازی. بهم گفت: اینجوری نمیشه! بیا فرمون و بگیر. من و انداخت جلو و خودش عقبی نشست و شلیک میکرد. صبا: من نمیتونممم موتور برونم! ناتاشا: فقط اون دوتا دستگیره رو صاف نگه دار! در تلاش همین کار بودم که از جلو یه ماشین اومد! نمیدوستم چیکار کنم. ثانیه آخر فرمون و چرخوندم و ماشین و رد کردیم. ولی داشتیم چپه میشدیم! که ناتاشا سریع اومد جلو و فرمون و گرفت. منم مثل چسب بهش چسبیدم. ناتاشا تو نزدیک ترین رستوران بین راهی نگه داشت. گفت: گشنت نی؟ گفتم: عامم چرا خیلی. رفتیم و سر یه میز نشستیم. ناتاشا: همینجا بمون تا برم یه چیزی سفارش بدم.

من روی صندلی نشسته بودم و به این فکر میکردم که قبل از اینکه از موتور پیاده بشیم ناتاشا یه چیزی زیر صندلیش پنهان کرده بود. و من نمیدونستم اون چیه. تو فکر بودم که ناتاشا با یه لیموناد و ساندویچ نشست رو به روم. شروع به خوردن کردیم. علامت سوال های زیادی توی ذهنم بود. و باید از ناتاشا میپرسیدم. پس گفتم: نمیخوای بگی چرا من و بردی مقعر هایدرا؟ میخواست تفره بره که... گفتم: تروخدا من و نپیچون. میدونم تو جاسوسی ولی این کار و نکن. ناتاشا با مکثی گفت: خب، حالا که میخوای راستشو بدونی، بت میگم. فیوری به من گفته بود تا یه مدرک مهمی و از هایدرا بدزدم. و وقتی قبلش بهم گفت تا تورو ببرم شیلد، به این فکر افتادم که تو میتونی پرتال باز کنی و آینده رم میددنی چرا مبرمت با خودم تا سریع تر به اون مدرک برسم. حرفش و قطع کردم و گفتم: چرا خودتو اذیت میکنی... بگو سواستفاده دیگه! گفت: .... آره. گفتم: مرسی؟! گفت: باشه! قهر نکن. چیکار کنم تا جبران شه؟ هر کاری بگی‌قبوله. گفتم: هر کاری!؟ گفت: هرکاری! گفتم: پس به من تیر اندازی یاد بده. ناتاشا داشت در این حین نوشابه میخورد که... پرید تو گلوش و چند تا سرفه کرد. گفت: چی؟ تیر اندازی؟ گفتم: آره مگه چشه؟ تو خیلی خوب این کار رو میکنی. گفت: مطمئنی؟

گفتم: آرههه! گفت: باشه پس پاشو بریم. دوباره سوار موتور شدیم و گازشو گرفت رفتیم. تو راه ازش پرسیدم: ناتاشا اون مدرک چی بود که دزدیدی؟ ناتاشا: از من توقع نداشته باش که دیگه اینو بهت بگم. نمیشه. اسرار محرمانست. منم که دیدم قرار نیست جوابمو بده سکوت کردم. من و برد یه جای خالی از سکنه، که یه خونه ی کوچیک اونجا بود. همراه با گاراج کوچیک. موتور و گذاشت تو گاراج و در خونه رو باز کرد. پر گرد و خاک بود ولی خونه ی خیلی خوشگلی بود. صبا: ناتاشا اینجا خونه ی.... ناتاشا: آره خونه ی خودمه. میتونی اتاق وسطی رو برداری. گفتم: قراره اینجا بمونم! گفت: خیلی ببخشیدا توی ۲۴ ساعت نمیشه تیر اندازی با تفنگ یاد داد.😐 الانم دیر وقته برو بخواب! صبا: خیلی شبیه مامانایی! (ugh!,such a mom) ناتاشا: همینی که گفتم! رفتم تو اتاق و در و بستم. همون موقع گوشیم و باز کردم و دیدم زده ۵ تا میس کال از تونی استارک. برگام ریخت. گفتم الان منو میخوره! سریع بهش زنگ زدم. جواب داد و گفت: تو کجایی! داری چه غلطی میخوری؟! گفتم: سلام. منم خوبم مرسی! یزره عفت کلام داشته باش

language!)۵ بار بت زنگ زدم! جواب ندادی! میگی عفت کلام! کجایی؟! گفتم: من پیش ناتاشام انقد زنگ نزن. گم نمیشم که... بعد نزدیک ۸ ساعتی هست نیستم الان فهمیدی؟ و قطع کردم روش. و گرفتم خوابیدم. صبح با صدای زنگ گوشیم از خواب بیدار شدم. از اتاق رفتم بیرون و دیدم که ناتاشا سر میز نشسته. ناتاشا: بیا صبحونه آماده کردم. دست و صورتم و شستم و رفتم سر میز نشستم. صبحونه کره بادوم زمینی بود. پس از صبحونه رفتیم بیرون از محوطه ی خونه. ناتاشا یه بطری نوشابه گذاشت اون جلو و تفنگشو دراورد و شلیک کرد. بطری خیلی راحت سوراخ شد و افتاد. گفت: خب برای شروع، اول بیا با کُلت شروع کن. اینجوری میگیری دستت و دست چپتو میزاری زیرش، انگشت دست راستت و میزاری رو ماشه. آها آفرین حالا با چشمت نگاه کن بطری و وقتی آماده بودی ضامن و بده پایین و ماشه رو بکش. من نشونه گیری کردم و شلیک کردم! تیر از کنار بطری رد شد. چند تا شلیک کردم و هیچ کدوم نخورد به بطری. اومدم بعدیو بزنم که خشاب تموم شد. به ناتاشا گفتم: عامم من بلد نیستم اینو عوض کنم. یه خشاب جدید دراورد و داد دستم. گفت: کلت و برعکس کن، حالا اینو بزار تهش .

نتونستم کاری که میگرو انجام بدم . به خاطر همین ازم گرفتش و خودش انجامش داد. ناتاشا: یاد گرفتی؟ گفتم: عاممم آره. گفت: حالا یه بار دیگه تلاش کن تا اون بطری و بزنی. کلت و گرفتم دست راستم و دست چپمو گذاشتم زیرش. از توی نشونه گیر کلت نگاه کردم بطری و ضامن و دادم پایین. و شلیک کردم! بوممم بطری افتاد! ناتاشا دیدی؟! افتاددددد! ناتاشا: آفرین. بعد رفت بطری و برداشت ، و در قرمز بطری و گذاشت اونجا. خود بطری هم انداخت اون ور. گفت: حالا در بطری و بزن. منی که خیلی خوشحال بودم... حالا قیافم ناراحت بود. من چجوری باید اونو میزدم؟!😐🤲 ۳ ساعت تلاش میکردم تا اونو بزنم. ناتاشا هم یه لیوان قهوه گرفته بود دستشو ، نشسته بود روی صندلی. هوا تارکی شده بود و ناتاشا گفت: بیا بریم تو فردا تلاش کن. موقع رفتن تفنگ و از من گرفت و در نوشابه رو زد و گذاشت تو جیبش و رفت تو. من همینجوری در و نگاه میکردم. گفت: نمیای؟ در خونه رو ببندم؟ بدو بدو رفتم تو. یه چیزی خوردم و نشستم روی مبل کنار ناتاشا. گفت: فیلم میبینی؟ گفتم: آره چرا که نه. یه فیلم جنایی گذاشته بود و داشت لذت میبرد. و کل دیالوگ های فیلم و بلد بود .😂

بعد از تموم شدن فیلم. پاشدم در یخچال باز کردم. و تنها چیزی که توی یخچال بود سوسیس بود. پختمش و با ناتاشا مشغول خوردن شدیم. ناتاشا: تو گفتی که همه چیز و درباره ما میدونی. میخوام بدونم چی ازم میدونی؟ گفتم: خب از چی شروع کنم بیوه ی سیاه؟ از اتاق قرمز یا از خانوادت؟ گفت: من خانواده ای ندارم. گفتم : اونی که خانواده نداره منم نه تو. تو خواهر داری، یلنا بلوا، ملینا، الکسی؟ ناتاشا با تعجب گفت: تو.. هعی.. فقط ماموریت بود که اونا خانوادم بودن. اونم‌فقط به مدت سه سال. این دلیل نمیشه که تو همه چیو میدونی. گفتم: عه اینجوریه؟ باش، نزار قضیه اتاق قرمز و بوداپست و بیارم . تو دختر دریکو و کشتی. ناتاشا: قبوله! یاد آوری بسته. بیا درباره تو حرف بزنیم، خب اینجا چه میکنی دختر پرتالی؟ و گفتی خانواده ندارم... کجان؟ گفتم: عه. اونا کشته شدن.... ولی دلیل اینجا بودنم برای کمکه فقط. دلیل خاصی نداره. گفت: مطمئنی؟ چشای تو یه جیز دیگه میگن. گفتم: باش، تو که غریبه نیستی... برای سرویس کردن دهان بعضیا اومدم. گفت: اوهو! عجب دختری. پس از یه عالمه صحبت ساعت دیگه ۲ شب شده بود. و جفتمون شب بخیر گفتیم و خوابیدیم.