دختر ستاره ای ۱۱

تونی داد زد و گفت: تو چه غلطی میکنی اینجاااااا!؟ اومدم حرف بزنم که... گفت: جارویس تو به این گفتی آزمایشگاه مخفی من کجاست؟ جارویس گفت: خیر قربان. گفتم: اگه ۱ دقیقه داد و بیداد نکنی، بهت میگم. من یه جای آزمایشگاهت و میدونستم. بعدم نیاز داشتم به اینجا تا ساعتم و درست کنم. گفت: ساعت؟ همونی که باش .... گفتم: آره . اومد کنار میز پیش من و گفت: میخوای چیکارش کنی؟ گفتم: خب ببین این بعد از هر پرتال سریع تموم میشه انرژیش، باید کاری کنم تا مقدار پرتال بیشتری بتونه باز کنه. تونی گفت: میتونی بدی یه نگا بندازم بهش؟ گفتم: بله و ساعتم و دادم بهش. همونطور که داشت نگاهش میکرد، گفت: چرا امروز پیشنهاد پپر و قبول نکردی؟ گفتم: خب درسته که درخواست خیلی خوبی بود، ولی من برای کار کردن تو شرکت تو نیومدم. کار خیلی مهمتری دارم. گفت:منظورت نجات آیدندس؟ گفتم: آره یه جورایی. گفت:خب ببین این و نمیدونم کدوم احمقی درست کرده ولی نیاز به این سیم ها نداره و باتری به این بزرگی که این همه جا اشغال میکنه. گفتم: این و من درست کردم.😐یه لحظه مکث کرد و گفت: عامم ولش کن داشتم میگفتم. به نظرم اول باید امتحان کنیم ببینیم تا چه حد انرژی تحمل میکنه

رفت انواع مولد هارو اورد. از اولی که شروع کردیم و گذاشتیمش. ساعت ترکید!🫠 تونی گفت: واقعا عقلتو از کجا اورده بودی سیم ساعت و با مس گذاشته بودی؟ گفتم: ببخشینا! من مثل شما انقد امکانات نداشتم! گفت: باشه حالا من و نخور. داشتم ساعت و از اول درست میکردم. تونیم داشت فکر میکرد چی بزاریم، که کار کنه. ازش پرسیدم: چرا ساعت ۳ صبح اومدی کارگات؟ تونی گفت: والا تو زودتر از من ساعت ۳ اینجا بودی. گفتم: تونی منظورم اینه که رویاهات از همین الان شروع شده؟ گفت: تو درباره ی رویاهای من دیگه قرار نبود بدونی! الان مال استیوم میدونی؟ گفتم:بحث و نپیچون. من که طالع بین نیستم. آره مال استیو هم میدونم الان داره خواب تورو میبینه.🤦‍♀️😂گفت: آره رویا میبینم که نمیتونم بخوابم. بعد وقتی دید من سکوت کردم و هیچی نگفتم. گفت: چیه فقط میخواستی ببینی من خواب میبینم یا نه؟ گفتم: خیر آقای باهوش بنده باید میدیدم که تا کجای زمان هستیم. و نمیتونم الان اطلاعات کافی بدم‌بهت تا گند بزنی به کل سیستم. ‌رفتم پیشش و گفتم:بیا نمیخواد درمورد اینا فک کنی. اینم ساعت من. یه نگا کرد بهش و گفت: واستا بینم تو اینو با فلز ذره من درست کردی؟ گفتم: خب تو گفتی که خیلی ضعیفه منم یه کاری کردم که اگر منفجر شد ایندفعه تقصیر تو باشه. ماتم زده داشت نگام میکرد

که گفتم:چیشد تونستی یه مولد خوب پیدا کنی ؟ گفت: بیا از این شروع کن. اونو کار گذاشت و داد دستم. پرتال باز شد و سریع بسته شد. این کار و با چند تای دیگه هم امتحان کردیم اما هیچ کدوم کار نمیکردن. دیگه خسته شده بودم. ساعت ۶ صبح بود. گشنمم شده بود مغزم کار نمیکرد. سرم و گذاشته بودم رو میز که چشمم به یدونه از این لباس های تونی افتاد. دیدم این با همشون فرق میکنه. گفتم: اون ذره هرو کی ساختی؟ روش برگردوند و نگاه کرد. گفت: اون کامل نشده هنوز، برای کسی میسازم. تا اونو گفت فهمیدم ذره برای پپره. تو فکر ذره بودم که یه لحظه جفتمون به هم نگاه کردیم. باهم گفتیم: آرک ریکتور! سریع پشت ساعت و باز کردم. و دادم تونی. یه ریکتور کوچیک کار گذاشت پشت ساعتم. داد بهم یه پرتال باز کردم و بعد از اون یکی ، یکی دیگه باز کردم. خیلی خوب شده بود حالا میتونستم پشت سر هم پرتال باز کنم. دیگه انقد خسته بودم بودم که ساعت و دراوردم و گذاشتم رو میز. با یه خمیازه به تونی گفتم: میشه بریم یه چیزی بخوریم

تونی گفت: آره بیا بریم‌. رفتیم تو آشپز خونه و من دنبال چایی میگشتم تو کابینتا. تونی گفت: چی میخوای؟ گفتم: چاییی! گفت: من چایی ندارم، ولی قهوه ساز هست. خودشم داشت پنکیک درست میکرد. بهش گفتم: من قهوه دوست ندارم تلخه.🫠 گفت: به من ربطی نداره. من چیز دیگه ندارم تو خونم. به هر حال به صورت خیلی ناراحت رفتم قهوه درست کردم. تونی گفت: پنکیک آمادس بیا! دو تا قهوه ریختم و رفتم و نشستم سر میز. دروغ نگم، پنکیک هاش بد نبود ولی شیرین نبود. درحال خوردن بودیم که، پپر اومد پایین و گفت: به به چه بوی خوبی! شما دوتا از کی تاحالا صبحونه درست میکنین باهم اونم ۷ صب. من دعوت نیستم؟ تونی گفت: چرا بیا بشین. رفت یکی دیگه پنکیک درست کنه. پپر سر میز نشست و همگی باهم صبحونه خوردیم. بعدش پپر رفت به شرکت تونی ام معلوم نبود کجا رفته. منم انقد خوابم میومد که رفتم خوابیدم تو اتاقم. ساعت ۲ بعد از ظهر بود که از خواب بیدار شدم. موهام و شونه کردم و لباس ورزشی پوشیدم. رفتم تو حیاط تونی. اونجا نصفش پر از چمن بود که خیلی یه دست و تمیز بودن. بعد از دویدن و گرم کردن. میخواستم ژیمناستیک کار کنم.

شروع کردم به حرکت زدن. پیچ وارو. پشتک و نیم پشتک. با گوشیم موسیقی پخش کردم و در حال ریتم رفتن بودم خیلی احساس خوبی داشت. از دید تونی: من از برج اونجرز رسیدم خونه. میخواستم برم داخل که صدای آهنگ به گوشم خورد. رفتم پشت حیاط و دیدم صبا داره میرقصه؟ نه واستا. پشت دیوار پنهان شدم تا من و نبینه. اون رو چمن ها دوید و روی هوا چرخید. واقعا تاثیر گذار بود. حرکاتش با ریتم آهنگ میزون بود. همون جا ایستاد و آخرش روی زمین خوابید. میخواستم برم سراغش ولی .. میفهمید داشتم نگاهش میکردم. رفتم داخل خونه. بسته چایی که خریده بودم و گذاشتم روی میز و رفتم داخل کارگاه. ساعتش و روی میز جا گذاشته بود؟ تو فکرم گفتم: میتونم از این طریق آینده رو بفهمم نه؟ درحال تلاش برای باز کردن ساعت بودم. رمز میخواست. به غیر از رمز، آیدی چشم، صورت و اثر انگشت؟ چه خبره بچه مگه اف بی آی کار میکنی . میخواستم رمزشو حدس بزنم که در باز شد. از دید صبا: بعد از کلی حرکت زدن خیلی خسته شدم و همونجا برای چند دقیقه ای دراز کشیدم. پاشدم و با حوله خودم و تمیز کردم. رفتم داخل خونه و اولین چیزی که به چشمم خورد.

چایی ایرانی بود که روی میز بود! سریع درشو باز کردم و دم کردم. در حال دم کردن چایی بودم که یه صدایی از کارگاه اومد! گفتم حتما تونیه که اومده. چایی هم حتما خودش خریده. خواستم برم ازش تشکر کنم و در کارگاه و باز کردم. وارد شدم و دیدم داره با ساعتم ور میره. اونم نه‌برای درست کردنش برای باز کردنش! گفتم: داری چیکار میکنی؟!!! حرفی نزد و ساعت و روی میز گذاشت. گفتم: آها حتما توعم دنبال آینده ای؟ بزا خودم بهت بدمش. رمز و زدم و ساعت باز کردم و دادم بهش‌گفتم: بگرد دیگه بگرد. چی میخواستی ببینی توش. ببین! گفت: باش فهمیدم چیزی‌توش نداری. مال خودت و رفت. بلند گفتم: دستت درد نکنه بابت چایی واقعا! اون روز گذشت و فردا شد. صبح که از خواب پاشدم، روی میزم یه جعبه دیدم. درش و باز کردم. و اوک برگام ریخ. ساعتم با روکش قرمز پر رنگ روش توی جعبه ی خوشگل روی میزم بود. خب چی بگم این کارش باعث شد عصبانیتم از بین بره. روی یک برگ کاغذ نوشتم تنک یو و گذاشتم تو کارگاه. از اون روز به به بعد هر روز میرفتیم باهم به کارگاه و روی چیز های مختلف کار‌میکردیم. تونی بهم یاد میداد چجوری انواع چیز هارو درست کنم. باهم غذا میخوردیم و صحبت میکردیم. یک روز که سر میز غذا بودیم و پپر هم نبود ازم پرسید: تو که از یک دنیای دیگه اومدی، خانواده ات نگرانت نمیشن؟ من‌که غذا تو دهنم بود، پرید تو گلوم و داشتم خفه میشدم. تونی سریع یه لیوان آب ریخت داد بهم. اب رو خوردم . گفت: جوابم نمیدی؟ گفتم: چرا، من.. من خانواده ندارم. گفت: یعنی چی؟ یعنی مادر و پدرت از هم جدا شدن؟ (من هنوز توی چشماش نگاه نکرده بودم و سرم‌پایین بود و با غذام‌ور میرفتم.) گفتم: نه، اون ها کشته شدن. تونی گفت: نمیخوای درموردش توضیح بدی؟ گفتم: موقعی که تولد ۶ سالگیم بود، دزد وارد خونمون شد و...... اون ها برای دفاع از خودشون.... شدن. ببخشید من نمیتونم غذا بخورم . و رفتم به سمت اتاقم.