گمشده( قسمت⁵)

آگوست کمی به فکر فرو رفت. ولی بعد بلند شد دستش را روی میز کوبید و گفت " ببین جیمی ؛ تو خیلی ضعیفی که میای جلوی د.شمن.ت از نقطه ضعفات میگی. واقعا متاسفم که خواستت برآورده نشد ولی من دنبال دعوا نیستم... در ضمن با هم سن های خودت دعوا کن چرا سال پایینی ها؟" و از در سالن اجتماعات خارج شد. راه خود را پیش گرفت . وقتی پله ها تغییر جهت دادند آگوست فقط خواست جایی دور از جمعیت برود. وارد راهرویی طولانی شد . همین که کمی از راهرو را رفت صدایی از آنطرف پیچ راهرو شنید. صدایی مردانه و غول مانند گفت"شنیدم پسری که گمش کرده بودی الان تو هاگوارتزه. " صدای دوم که صدای زنی بود گفت" نه ... خواهش میکنم لرد .. ا‌‌ون فقط یه بچه ست!" صدا آشنا بود!

"اینو میگی برای اینکه ازش محافظت کنی . اون پسرته. اگه اونو برام نیاری هردوتاشونو می.کشم" " ارباب تمنا میکنم ... اون دوتا تو اسلیترینن .. اونا میتونن بزرگترین و وفادار ترین مرگخوارانت باشن!" اما انگار بخششی در وجود ارباب آن زن نبود! " من هشدارم رو دادم!" و صدای محو شدنش آمد. آگوست فکر کرد آن زن هم رفته ولی وقتی از پیچ عبور کرد آن زن را دید که صورتش با اینکه کمی محو بود ولی آگوست اینبار توانست او را بشناسد! زنی که دیشب در خوابش بود.هردو به هم دیگر خیره شدند و پس از پنج ثانیه باهم گفتند"تو؟" و بعد آگوست سمت آن زن دوید و زن هم فرار کرد ‌(موش بدو گربه بدو موش بدو گربه بدو🗿) . آگوست داد زد" وایسا . کاریت ندارم(آره ارواح هفت جد و آبادت🗿) "

و سریع تر دوید جایی که به بن بست بر خوردند . زن ایستاد" تو نباید اینجا باشی!" " خودت چی؟تو یه غریبه ای!" " هیچ وقت اینو نفهمیدی آگ (مخفف آگوست) ! من نزدیک ترین آشنای تو هستم" بعد به سمت دیوار رفت و محو شد . آگوست میدانست آن سمت دیوار، کتابخانه است پس سریع از آن طرف به طرف کتابخانه دوید . او اسم آگوست را از کجا میدانست؟ چه برسد به مخففش! به کتابخانه که رسید وجود آن زن را حس کرد اما دیگر کافی بود. سر آگوست شروع به درد گرفتن کرد انگار کسی دارد به مغزش نفوذ میکند(نگران نباشید دوستان شخص مورد نظر نفوذ نمی‌کند!🗿) داشت به آخر می‌رسید که همان زن داد زد " خواهش میکنم ارباب بهش آسیبی نزنید!من زمان میخوام فقط زمان!"

و اربابش در جواب گفت " تا سال پنجمش زمان داره ! اون کشته میشه . چه غمگین کننده" و بعد قهقهه زد . مغز آگوست طاقت نیاورد ... بیهوش شد... با صدای دیگری چشمان سنگینش را باز کرد" هی پسر بیدار شو ..." آگوست بلند شد و دراکو را در مقابل خودش دید "خیلی وضعت خراب بود مرد مومن🗿! موهات سفید شده و شبیه جن زده ها شدی! فوری بردمت پیش دامبلدور. اون گفت فقط به زمان نیاز داری . چه چِرت. اونوقت گفت بیارمت تو تخت خودت و نبرمت درمانگاه. مسخرس" بعد آینه ای دست آگوست داد " بیا شاید به دردت بخوره . تا نیم ساعت دیگه کلاس کوییدیچ شروع میشه. تو یه هفته بیهوش بودی از جلسه قبل خیلی عقبی!"