زندگی دوباره part 3

از روزی که مین وو اومد تو دانشگاه ما .برای دانشگاه رفتن ذوق داشتم .بعد از اون روز بارونی خیلی خوشحالم . احساس میکنم افسردگیم هم بهتر شده . امروز که دانشگاه تعطیل است میرم پیش روانشناسم . نمیتونم تصمیم بگیرم مین وو رو من به عنوان چه کسی میبینم ؟

توی مطب : منشی : خوش اومدید خانم کیم ( فامیل لیا کیم بودش) لیا : مرسی .منشی : لطفا بنشینید تا به خانم جین اطلاع بدم . چند دقیقه بعد ، منشی : بفرمایید داخل ، در رو زدم و وارد شدم و تنظیمی کردم . خانم جین : سلام عزیزم ، لیا : سلام خانم جین ، خانم جین : اتفاقی افتاده ؟ زود تر از وقت اومدی؟ لیا : خب بله ، همه چیز رو تعریف کردم از روز اول و دانشگاه . لیا : از اون موقع حس خوبی دارم گریه نمیکنم . عاشق چیزای رنگی رنگی شدم .خانم جین : این خیلی خوبه عزیزم ، خب پس چه مشکلی هست؟ لیا : خب من نمیدونم مین وو رو توی چه جایگاهی از زندگیم باید قرار بدم . خانم جین : عزیزم هنوز اول راهی نگران نباش . اما فاصله رو باهاش حفظ کن و بهش وابسته نشو ، چون هرچیزی ممکنه ، بگه تو رو به عنوان دوست و خواهرش می‌دونه و دست رد به سینه ات بخوره و تو باید بتونی این رو تحمل کنی ، اما از اینکه افسردگیت بهتر شده خیلی خوشحالم . لیا : ولی فاصله گرفتن ازش سخته . خانم جین : میدونم سخته . بیشتر سعی کن با لونا باشی و زیاد سمتش نری ولی نه جوری که سرد باهاش رفتار کنی و احساس کنه از دستش ناراحتی . لیا : متوجه شدم . مرسی خیلی بهم کمک کردین . تعظیم کردم و از اتاق بیرون امدم

تصمیم گرفتم یکم قدم بزنم هوا خیلی خوب بود . مین وو از فکرم بیرون نمی‌رفت پس به لونا زنگ زدم ، لونا : سلاممممم ماه من ،لیا: سلاممممم خوشگلممممم لونا : چی شدههههه خوشحالییی؟؟؟ لیا : بیا بریم کافه بهت بگم لونا : باش

توی کافه : همه چیز رو برای لونا تعریف کردم اون هم خیلی خوشحال شد . لونا : خب پس از این به بعد کاری میکنم اصن نتونی بری سمتش . لیا : یاااااا ، لونا : باشه باشه ولی یه سری وقت ها نمیزارم بری ، لیا : چجوری ؟ لونا : بسپارش به من . ( کلی حرف زدند و خندیدند ) لونا کار اداری داشت بنابراین با من نیومد . هنوزم دلم نمی‌خواست برم خونه ولی فردا امتحان داشتم پس رفتم خونه .