داستان زندگی منlily malfoy p3

من با قاطعیت گفتم«نه.....نه هری گریفیندور همین الان امتیاز های خیلی زیادی از دست داده امکان نداره بتونیم بریم،لطفا بیخیال شو،حداقل بزار تا کریسمس تو مدرسه بمونیم»هرماینی تائید کرد و گفت«لی‌لی راست میگه هری، امکانش زیاده که اخراج شیم،اول برای اینکه نوربرت رو فرستادیم ۱۵۰ امتیاز کم شد بعد تازشم اسنیپ تفریحش اینه که از تو امتیاز کم کنه »رون گفت «منم با لی‌لی و هرماینی موافقم!متاسفم رفیق ولی باید حداقل تا کریسمس بمونیم،حالا که بحث کریسمسه.....شما واسه کریسمس می‌مونین یا میرین خونه؟هفته بعد کریسمسه !البته جای تعجب داره که هوا سر نشده!»هری گفت«رون فکر نکن نفهمیدم که موضوع رو عوض کردی !من می‌مونم و خب باید بمونم دورسلی ها خوششون نمیاد من دوباره برم اونجا تابستون هم به زور میرم البته خودم هم خوشحالم که نمیرم»هرماینی گفت «ولی من میرم خونه مون خیلی وقته مامان و بابام رو ندیدم»رون گفت « منم همینطور من میرم اگر مامان بابام نرن رومانی پیش برادرم چارلی».......

گفتم«من نمی‌خوام برم چون تحمل حرفای مادر پدرم رو ندارم ولی شاید واسه دابی رفتم دلم واسه جن کوچولو تنگ شده!»هری پرسید«دابی کیه؟»گفتم«دابی جن خونگی ماست همون خدمتکار!تو خونه ما من فقط با دابی خوبم و اون واقعا منو دوست داره،دابی اولین دوست من بوده و هنوزم دوستمه»رون گفت«من که میگم نرو چون هم تحمل والدینت سخته هم هری اینجا تنهاست»هرماینی به رون اخم کرد و گفت«رون!لی‌لی خودش میتونه تصمیم بگیره»گفتم«شاید رفتم آخه خیلی دلم میخواد بدونم چه خبره !وای خدا کنه حال دابی خوب باشه»بعد به سمت سرسرا رفتیم من و هرماینی و رون خوشحال شدیم که هری منصرف شده و دیگه به فکر پشمالو نیست

فردای اون روز اسم کسایی که واسه کریسمس میرفتن خونه رو می‌نوشتن،هری و هرماینی به زور راضی ام کردن که برم خونه وقتی اسممون رو مینوشتیم رون اونجا نبود،از هری و هرماینی پرسیدم «رون کجاست؟»هرماینی گفت «احتمالا سرسراست آخه گفت قراره براش نامه بیاد »هری هم گفت «آره فرد و جرج هم گفتن نامه میاد براشون مامانشون گفته امروز بهشون خبر میده که می‌ره رومانی یا نه »بعد از حرف هری روت بدو بدو به سمت ما اومد و گفت« من می‌مونم مامان و بابام رفتن رومانی دیدن چارلی»..........

اسمم رو نوشتم و رفتم سالن عمومی برای انجام تکالیفم،بعد از دو ساعت درس خوندن ساعت ۶ شده بودو ساعت کلاس وردها بود با پروفسور فلیت‌ویک و بعدش شام بود،وقتی برای شام به سرسرا می‌رفتیم یه نفر صدام کرد برگشتم و دیدم بله! داداش گلم دراکو بود .دراکو با پوزخند گفت «اسمت رو تو لیست کسایی که واسه کریسمس میرم خونه دیدم نمی‌دونستم انقدری شجاعی که بیای خونه!»گفتم «بی دلیل نبوده که گریفیندوری‌ شدمو یه ترسوی بزدل مثل تو نیستم »بعد به هری و رون گفتم «قبل از اینکه حرصم رو بیشتر از این در نیاورده بیاین بریم »هری و رون و هرماینی که عصبانیت منو دیده بودن بدون اینکه چیزی بگن دنبالم اومدن

اون به هفته رو تا جایی که می‌تونستم خودمو کنترل کردم که نزنم دراکو رو ناکار کنم ( 😂 ) دوروز قبل از کریسمس بود که قرار شد بریم خونه .......وقتی چمدون هامون رو میزاشتیم تو قطار به هرماینی گفتم«یه راهکار بده که تو خونه دراکو رو به فنا ندم »هرماینی گفت« اگر میخوای اخراج شی میتونی یه بلایی سرش بیاری ؛یادت نره که حق استفاده از چوبدستی رو تو خونه نداری ها»گفتم«اینو خودم می‌دونم ،تحمل آدمایی مثل اونا سخته»با هرماینی یه کوپه خالی پیدا کردیم و نشستیم و تا به کینگزکراس برسیم درباره دنیای ماگلا حرف زدیم_______وقتی به کینگزکراس رسیدیم از لج مامان و مخصوصاً بابا ردای هاگوارتزم رو که نشان گریفیندور داشت رو در نیاوردم وقتی رسیدیم دراکو مامان رو بغل کرد و جلوی پدر ایستاد و او هم دستش رو روی شونه دراکو گذاشت ؛تا تونستم طولش دادم تا دیر برم پیششون؛وقتی پیششون رفتم سلام خشکی دادم و تمسخر آمیز گفتم«خوشحالم که دوباره میبینمتون مادر،و پدر»دراکو پوزخند زد (((بچم فقط پوزخند میزنه😂)))و گفت«ترسو! الان حساب میبری؟»پدرم عصای مار مانندش رو به زمین زد و گفت«ساکت دراکو!لیلیان! در مورد رفتارت و بقیه چیز ها تو خونه حرف می‌زنیم!»برای اینکه بیشتر عصبانی شه گفتم «من اینو در شأن یه گریفیندوری‌ نمیبینم که برای موضوعات بی ارزش صبر کنه!»مادرم بالاخره به حرف اومد و گفت«لی‌لی بس کن! لوسیوس آروم باش !»پدرم گفت«خب.... نارسیسا دست لیلیان رو بگیر »زیر لبی گفتم «انقدر بدم میاد میگه لیلیان !»دراکو گفت«چیزی گفتی لیلیان؟»گفتم«خفه شو »و سوار ماشین پرنده ی وزارتخونه شدیم و رفتیم خونه__ وقتی رسیدیم...........

ببخشید اگر خوشتون نیومده

نظراتتون رو حتما بگید