تعداد کل ستاره های موجود در آسمان

هنگامی که سوال" چند ستاره در جهان وجود دارد؟" را از خود می پرسیم، مهم است که دنیا را بعنوان یک کل از دنیایی که میتوان دید تمیز دهیم؛ چراکه جهان 13.8 میلیارد سال پیش متولد شده است، و ما تنها قادر به مشاهده اشیایی با فواصل خاصی تا زمین هستیم.

نورهای اجسام با فواصل طولانی تر هنوز زمان کافی برای رسیدن به ما را نداشته اند و برای پاسخ این سوال که " چند ستاره در آنجا وجود دارد" مجبور به محدود کردن این مبحث به آنچه که انسان قادر به مشاهده آن است، هستیم

ستاره شناسان تخمین زده اند که جهان قابل مشاهده بیش از 100 میلیارد کهشان دارد. کهکشان راه شیری ما نیز دارای 300 میلیارد ستاره است. این کهکشان بزرگ درمقایسه با کهکشان های فراوان اما کوتوله و کم نور که از نابودی کهکشان های غول پیکر تشکیل شده اند که میتواند 20 برابر بزرگتر باشد. با اندازه گیری تعداد و درخشندگی کهکشان های قابل مشاهده اختر شناسان میزان تمام ستارگان قابل مشاهده را حدود 70 میلیارد ترلیون برآورد کرده اند.

با این حال این برآوردها بسته به حساسیت تلسکوپ های امروزی، متغیر است. تخمین هایی که اخیرا صورت گرفته تعداد کهکشان های قابل مشاهده را به دو تریلیون افزایش داده است. اگرچه اغلب این کهکشان ها ، کهکشان های کوچک با ستاره های کم نور هستند.

اگر کهکشان معمولی 100 میلیارد ستاره داشته باشد، بنابراین در جهان قابل مشاهده (23^10×2) ستاره وجود دارد که 3 برابر بیشتر از تخمین های قبلی است. اما حتی این نیز احتمالا دست کم گرفتن تعداد ستارگان است زیرا تلسکوپ های حساس به نشان دادن کهکشان و ستاره های کم نور بیشتر، ادامه می دهند.

تعداد ستاره هایی که در آسمان شب مشاهده می شود بسته به چند متغیر از جمله آلودگی، نور و دید شما متغیر است. در شهرهای بزرگ و پرنور ما تنها قادر به مشاهده پرنورترین ستارگان هستیم، اما این بدان معنا نیست که هیچ چیز را هم نمیتوان دید. اما در یک آسمان تمیز و تاریک میتوان با چشم غیر مسلح هزاران ستاره را در آسمان شب مشاهده کرد.

اگر تمام ستارگان قابل مشاهده را در یک لیست فهرست بندی کنیم تا عدد 6.5 میلیون پایین بیاوریم، بنابراین برای اینکه کم نور ترین ستاره را بتوانیم ببینیم کل آسمان 9000 ستاره دارد و از آنجا که ما تنها میتوانیم نیمی از آسمان را ببینیم این به معنی این است که 4500 ستاره در آسمان شب قابل رویت است