سرگذشت قلب من

سلام به پاتر هد های عزیز این اولین تست من هستش امیدوارم خوشتون بیاد

ناظر عزیز لطفن منتشر کن این سومین بار که مینویسم

نکن قلقلکم میاد نمی زاری غذا درست کنم منم می خوام بغلت کنم عینکش برمیدارم باشه غلط کردم بده عینکش بهش میدم مامان بله عزیزم غذا امادس کم مونده اماده شه سلام من دنیز هستم دنیز ایوان ادمز من الان هری پاتر هستم و می خواهم این داستان را برای شما تعریف کنم

6 سالگی مامان من صبونه خوردم برم با هری بازی کنم مامان بله عزیزم می تونی بری سلام هری بیا بریم دوچرخه سواری بعد از چند ساعت عزیم وقته شامه من باید برم خداحافظ هری خداحافظ داخل خانه فکر کن امروز مهمون کی میاد دنیز کی مامان عمو ریموس هوراا که یک دفعه در باز شد و عمو ریموس وارد شد پریدم بغلش گفتم سلام عمو ریموس

که بعد عمو ریموس گفت دیگه دیر وقته باید برم منم با ناراحتی بهش گفتم زود برگرد باشه اونم بغلم کرد و بعد خداحافظی کردیم بعد رفتم مسواک زدم و خوابیدم بی خبر از انچه قرار است اتفاق بیوفتد

ببخشید اگه بد بود اولین تستمه

ناظر عزیز لطفن منتشر کن